Inhoud Storybook
- Hoofdstuk 3
3.1Yeah, een queeste
3.2Jelmer returns
3.3Break out
3.4Verrassing!
+ Hoofdstuk 2
+ Hoofdstuk 1
 
Login
Loginnaam
Wachtwoord
 
 
Registratie
Wil je ook zelf nieuws-berichten, sage advice tips, forum berichten en nog veel meer kunnen achterlaten op deze site? Vraag dan hier een useraccount aan.
Registratie
HOMEPAGE | CAMPAGNE SILVER MARCHES | HOOFDSTUK 3: EEN LANGVERWACHT VERVOLG
Ridders to beRidders to beGespeeld bij/in Danny op 25 aug 2005
(reacties)
Een aanloopje
Deze campagne is al een maand 2 niet gespeeld en we hebben even opstartproblemen. Welk xp hadden we ook al weer en waar zijn we wat precies aan het doen? Gelukkig had DM Glibness ons een kort mailtje gestuurd met de verhaallijn van onze meest recente queeste. Eenmaal in het spel kwamen we achter de rest. Wij zijn onderweg van Deadsnows naar Silverymoon. Wij hebben een groot aandeel gehad in het redden van het stadje Deadsnows, onderdeel van de league van de Silver Marches, van onder andere een mindflayer en een ogre mage en hun leger van van alles en nog wat. Ons is de bijzondere eer ten deel gevallen de keus te hebben ridder te worden van de Silver Marches. Twee van onze groep hebben geaccepteerd, Hilde, de cleric, en Milo, de wizard. We hebben een verklaring meegegeven waarin ons de privileges worden toegekend die horen bij het ridderschap. Voor Milo betekent dit ook een lidmaatschap van het guild in Silvery Moon met enkele interessante benefits. Voor Hilde betekent het met name status en aanzien. Daar staat natuurlijk tegenover de verplichting om de league van de Silver Marches te hulp te komen waar nodig. De andere twee, Bob, de fighter, en Mor, de druide, bedanken voor de eer. Mor is lid van een druidecirkel en wijdt daar zijn aandacht en trouw aan. Bob is trouw aan niemand en heeft ook echt geen zin om dat te worden.

De queeste
We zijn dus onderweg naar Silvery Moon en overnachten in een herberg die we niet kennen. Hij is blijkbaar pas geopend? Hier komen we via via in contact met iemand die ons vraagt een opdracht uit te voeren. Dhr. Jelmer Suppparo is zijn arm kwijtgeraakt in een gevecht met een bulette en hij wil hem graag terug. Hij heeft gehoord dat gezien de trage spijsvertering van een bulette de arm nog weleens intact zou kunnen zijn. Als we hem de arm brengen mogen we de rod die er nog in zat houden. Als echte avonturiers springen we zonder aarzelen op deze queeste in die ons voor de voeten geworpen wordt. We vragen niet verder, dit moet wel een te vertrouwen iemand zijn (???) en gaan het gewoon doen! (dezelfde groep die al een keer slachtoffer is geworden van oplichterpraktijken, nu twee ridders onder zich telt en op weg is om geridderd te worden naar Silvery Moon, zucht) We hebben nog wel wat informatie over de bulette gevraagd gelukkig en het schijnt een huge beast te zijn, die tremor sense heeft en erg gemeen is. We zullen hem een lesje leren. En o ja, hij schijnt in de omgeving van Newfort gesignaleerd te zijn.

Newfort, een idyllisch plaatsje
We trekken verder richting Silvery Moon en nemen de afslag richting Newfort. Daar in de buurt gekomen herinnert Hilde zich dat ze al eerder bij het stadje in de buurt zijn geweest en dat het toen niet pluis leek. Toen is de party de stad niet eens binnengekomen. Bij nader inzien weet Milo zich te herinneren dat het stadje is opgericht door twee mensen uit Auroch, een plek aan de andere kant van de woestijn. Het is een klein, nieuw stadje dat niet is aangesloten bij de league en zich afzijdig houdt van de Silver Marches. Milo weet zich te herinneren dat er opvallend veel informatie was over Newfort gezien het feit dat het zon klein nietsbeduidend dorp lijkt. Blijkbaar wordt Newfort in de gaten gehouden.. Er wonen 138 personen, meerendeel mensen en wat half-orcs. Er is een tempel van Tempus en een inn. Tevens zijn er twee houten pallissades die zwaar bewaakt zijn. Het hele dorpje lijkt erg zwaar bewaakt en iedereen lijkt angstig. Niemand wil met ons praten.

Bob's tact
We gaan eerst naar de tempel van Tempus in de hoop iets op te steken. Er wordt argwanend open gedaan door een half-orc die al snel de deur dicht slaat als Hilde zegt dat ze een cleric van Haela Brightaxe is. Hilde is verontrust, Bob neemt met nee geen genoegen en doet zijn voet ertussen. De deur gaat niet dicht maar na wat geharrewar krijgt de half-orc de deur toch dicht en heeft Bob een zere voet en staat de party buiten. Bob weet van geen ophouden en kijkt wild om zich heen, ziet nog net een mens wegduiken achter een raampje van een klein huisje tegenover de tempel. Hij bedenkt zich niet, rent naar het huisje ondanks tegenwerpingen van Hilde, breekt de deur in en gaat naar binnen. De arme mensen schrikken zich uiteraard helemaal dood en zijn angstig. Bob begint informatie te eisen en de mensen verwijzen hem bibberend naar de inn. De waard is de woordvoerder van het dorpje, genaamd Travis Ull. Bob loopt stampvoetend weg en probeert de restanten van de deur dicht te slaan. Dit lukt niet best. De mensen beginnen wat bij te komen van de schrik en komen nu toch wat in oproer. Hilde geeft ze een goudstuk voor een nieuwe deur en hun gemoedsrust. Zij bedanken hartelijk en nodigen uit om nog eens een deur te komen breken. In de inn probeert Hilde wat informatie uit de waard los te peuteren en gaat Milo proberen vriendschappelijke banden met de lokale boeren te smeden. Dit na een ijzig welkom van eigenlijk zon beetje de hele inn. Iedereen is argwanend en vijandig en lijkt erg angstig. Hilde vraagt of er een kamer is voor de nacht en vertelt over de queeste van de bulette. De waard heeft zon beest niet gezien en schijnt zijn eigen moeilijkheden te hebben waar hij niet over wil praten. De waard moet eerst overleggen of er een kamer is voor ons. Bob bestelt ondertussen een biertje voor de groep en Milo is aangeschoven bij wat boeren. Hij probeert zo onschuldig mogelijk over te komen (met TIG wands om zich heen en wapens e,d, HAHA) en vraagt wat dingetjes over de oogst. De boeren mompelen wat over een raar klein ventje dat toch hun taal lijkt te spreken. Het ijs is pas gebroken als hij zich bedenkt dat een rondje geven wel een goed idee is. Meteen zijn de boeren praktisch vrienden van hem en hoort hij van alles. En o ja, hij was ook echt niet klein hoor. Ondertussen is de waard terug en vertel Hilde dat 2 mensen op een kamer kunnen, en 2 in de stal. Er wordt ook een maaltijd geserveert. Hilde probeert nog wat meer te vragen en biedt zelfs hulp aan aan het stadje, maar de waard is terughoudend en zegt: lossen jullie jullie problemen maar op en wij de onze. Wat ik jullie nog wel wil zeggen als gratis advies: snachts is het niet veilig buiten. Af en toe moeten we snachts de pallissades in ter bescherming. Ik maak jullie wel wakker. Milo hoort nog dat Nargroth een half-orc is en de tempelier van Tempus. Hij is de bewaker van het dorp en verantwoordelijk voor de veiligheid. Hij heeft er zijn handen vol aan de laatste tijd. Er zijn schapen afgeslacht en een vrouw. De verhalen worden steeds sterker, maar de rode draad blijft: Er is iets wat het voorzien heeft op het dorp en zijn boeren, met name het vee tot nu toe, dat alleen snachts aanvalt. Het hele dorp leeft in een waas van angst. De party denkt aan de bulette, maar dorpelingen hebben het hardnekkig over een draak.

Ten strijde!
Het strijdplan wordt gemaakt en al snel wordt bedacht dat er om 200 snachts erop uit getrokken wordt om de bulette en eventueel andere ongein te lokaliseren en een robbertje te vechten. Als we allemaal buiten staan in het donker onder de sterrenhemel verandert Mor in een uil en gaat hij vast wat rondvliegen om te zien of er onregelmatigheden zijn. Hij ziet licht op de pallissades en in de tempel. Er komen geluiden uit de tempel wat erop wijst dat ze zich klaarmaken voor de strijd. Er komen 5 ridders te paard uit de tempel, waarvan 1 duidelijk de leider is, een half-orc. We volgens als party zo goed en zo kwaad als het kan het spoor (wij zijn te voet) en op een gegeven moment na een uur lopen passeren we een boerderij waar een hond aanslaat. We doen net alsof we niks horen en lopen door. Als we omkijken is alles alweer gaan slapen. Na nog een uur horen we een woeste brul. We snellen naar het geluid toe en er zijn rare vervormde wilde zwijnen. (die Mor niet natuurlijk lijken) Mor gaat als uil alles wat dichter bekijken. Er liggen 5 ridders op de grond, waarvan twee dood. 1 kruipt wat weg. Milo en Bob vliegen met een fly spell erheen en arme Hilde volgt alleen te voet. Hilde vraagt zich af waarom de ridders niet allemaal dood zijn of opgegeten? Wat ze gehoord heeft zijn bulettes zeer vraatzuchtig. Milo neemt een brandlucht waar bij de ridders en herkent er de handtekening van een fireball in. Hm. Toch geen bulette? Milo cast maar eens een daylight om wat meer te kunnen zien. Mor, de uil, is totaal gedesorienteerd en verblind. En bedankt he. De halforc ridder is inmiddels woest en staat met een vuist naar de hemel te schudden van kwaadheid onder verwensing van allerlei orcse vloeken. De dwergen menen de woorden hoerenjong te herkennen aangezien ze die vaak genoeg gehoord hebben van diverse orcen. Hilde heeft de onaangename houding nog in het hoofd van de tempel in het dorpje Newfort en heeft niet zon zin om bij een waanzinnige orc in de buurt te zijn. Toch ziet ze dat de drie ridders er erg slecht aan toe zijn en haar goede hart moet gaan helpen. Ze zegt zo dominant mogelijk: Ik kom jullie helpen en buigt zich voorbereidend op een healing spell naar 1 van de stervende ridders. KLABAAAAAM!!!!! Hilde wordt geplet door een heeeeel erg groot iets. Alle lucht wordt uit haar geslagen en ze komt dicht bij het randje van de dood. Blijkbaar lag de bulette in de schaduwen te wachten. In het gevecht dat volgt is Bob er gelukkig snel bij om de aandacht van Hilde af te leiden. Hierdoor wordt Hilde het leven gered alhoewel ze het in de rondes daarna nog zwaar te verduren heeft om uit de poten van een achteruitlopende bullette te blijven. Bob maakt zon beetje in zijn eentje de bulette af. Milo probeert het beest nog een genadeklap te bezorgen met een lelijke spell, maar het backfired aangezien het als enige effect heeft dat het beest frightened wegloopt! Dat wilden we nu juist niet.. Milo heeft geen andere keus dan zijn eigen spel te dispellen. De blamage.. Uiteindelijk wordt het gevecht dus gewonnen en ligt de bulette dood op de grond. Na erg veel viezigheid hebben we de arm en de rod intact uit 1 van de magen gekregen. Het is een aparte hand met hele lange nagels. De man heeft vast niet zo hard gewerkt voor de kost. Het is een gespierde arm en er zit ook nog een zilveren band om de bovenarm. De rod ziet er erg mooi uit. Helaas zit de rod erg vast in de arm en lijkt het alsof we de rod er niet uitkrijgen tenzij we een paar vingers breken. De avond wordt hier afgesloten omdat kleine Julian een flesje moet krijgen van zijn papa Pepijn.

Gepost door Glibness op 26 oktober 2005 om 20:45 uur.
Reacties van bezoekers
Wie zegt wat?
Alleen bij een actieve campagne kun je (indien ingelogd) reacties achterlaten.
© 2003 pepijn
 
Fout spreekwoord
Wie vandaag nog niet geboren is, is nog niet jarig
 
Agenda
De volgende speelavond is ? november bij ?
Campagne Top 10
Shackled City Adventure Path
204x gespeeld
Way of the Wicked
136x gespeeld
Savage Tide Adventure Path
109x gespeeld
Opa's campaign
63x gespeeld
Campagne Land van Amn
57x gespeeld
Storybook Hendrik
55x gespeeld
Campagne Channath
53x gespeeld
Kingmaker
49x gespeeld
The drow
43x gespeeld
Calimshan
40x gespeeld
 
Populaire lokaties
Danny
6x gespeeld
Sieger
4x gespeeld
Pepijn
3x gespeeld
Paulien
2x gespeeld
angelique
1x gespeeld
 
Overzicht gebruikers
Klik hier als je een overzicht van alle geregistreerde gebruikers wilt zien.