Inhoud Storybook
+ Hoofdstuk 7
+ Hoofdstuk 6
+ Hoofdstuk 5
+ Hoofdstuk 4
- Hoofdstuk 3
  Koers
  Chult
3.1Voorbereidingen
3.2Trossen Los!
  De Boot
3.3Haaienvoer!
3.4Wrede Verstekeling
3.5Aerial Action
3.6Wyverns & Ooze, bah!
3.7Pirates & Pregnancy?
3.8Het komt...
3.9Kraken=Pussy!
3.10Tamoachan dracolisk
  Dracolisk
  origineel plaatje
3.11Vervelend Varrangoin
3.12Urol? Oerol!
3.13Storm en Zeewier
3.14Zeewieraanval!
3.15Het zwart hart
  Sargasso - kaart
3.16The Mother Of All
3.17Victory!
  Loot en stats
+ Hoofdstuk 2
+ Hoofdstuk 1
 
Login
Loginnaam
Wachtwoord
 
 
Registratie
Wil je ook zelf nieuws-berichten, sage advice tips, forum berichten en nog veel meer kunnen achterlaten op deze site? Vraag dan hier een useraccount aan.
Registratie
HOMEPAGE | SAVAGE TIDE ADVENTURE PATH | HOOFDSTUK 3: THE SEA WYVERN'S WAKE
Roodkapje en de zeewierbeesten van hell (deel 1 & 2)Roodkapje en de zeewierbeesten van hell (deel 1 & 2)Gespeeld bij/in Grou & St. Anne op 19 nov 2008
(reacties)
De depressieve sfeer begint aan iedereen te knagen. Hun beste pogingen waren niet genoeg en hun situatie lijkt nu slechter dan ooit. Het zeewier probeert langzaam maar onophoudelijk het schip te beklimmen, en Bohairic laat zijn hulpjes het net zo geduldig weghalen. Ergens diep in de nacht zouden ze verdwijnen, en zou het schip weer haar echte drijfeigenschappen aannemen. Wat zou de ochtend brengen? Wat zou de nacht brengen? De groep maakt snel een inventarisatie van de aanwezigen. Twee families van drie, Avner en zijn twee bediendes, Amella, Skald, vier matrozen en de groep. Eenentwintig mensen, vijfhonderd mijl van het dichtstbijzijnde land. De reis heeft wel zijn tol geëist. Rikard, de nieuwe matroos, Mary Read, Anne Bonney en de twee dwergen, Dorent en Morlond Mitger, zijn allemaal verdronken met de Nachthaai. Roger Jolly en Lirith sneuvelden tegen de Arrowhawks van Rowyn Kellani, Pater Feres overleefde zijn slaadzwangerschap en rust nu uit op Renkrue, en Urol… “Waar zit het brein, dan?” vraagt Hope, “We kunnen lopen, toch?” “Ja, en straks komt er een gat en dan val je naar beneden, plons, en gaat het weer dicht.” Tin ziet het al voor haar en huivert. De avond begint, en een dikke mist rolt in van alle kanten. Het zicht wordt zwaar verminderd en Bohairic zet alle lampen aan. Hope loopt naar de bel en speelt klokkenluider, maar de doffe tonen maken het hele tafereel alleen maar enger. Net voor middernacht is de spanning om te snijden. Templeton houdt het niet langer vol. “Al dit wachten, al die rare plantjes, de stilte… Ik ben het zat!” Hij springt rechtstreeks de lucht in, pakt het want, en schreeuwt tegen de Sargasso, “KOM MAAR OP, STOM WIERMONSTER!” Hope, die het bootje klaarmaakt op dek, knikt goedkeurend, “Eindelijk wordt de barbaar weer wakker.” De walm van heet pek vult het schip, afkomstig uit een pruttelend potje die Bohairic heeft opgezet. Met regelmaat vliegt een klont uit het potje en over de kant – zijn hulpjes zijn gaten aan het dichten. Van achteren roept Tin, “Daar liep iets! Iets … gnoomachtigs? Zag iemand het?” Ze krijgt alleen vragende blikken terug en blijft staren. Een halfuur passeert; de mist op het wier heeft iets van een sneeuwscene en de stilte past er goed bij. Hope staat bij de rail en neemt een slokje grog, Bohairic roept de twee families bij elkaar en overtuigt ze te overnachten in een onzichtbare ruimte die hij met een spreuk creëert, toegankelijk met een touwladder die in de lucht hangt. Avner weigert maar stuurt zijn bediendes mee. Hij zal de verdediging begeleiden. Hij klimt in het want, hangt met één hand vast, en kijkt voor doelwitten. Helaas heeft hij het verkeerde moment uitgekozen om acrobatisch te gaan doen, want de drijfspreuk houdt op dat moment op. Het schip valt in een keer zes voet naar beneden, de drek in! Een enorme plons weergalmt over het mistige landschap en slierten zeewier vliegen alle kanten op. Avner is uit het want geschud en komt op zijn hoofd neer op het dek. Bloed stroomt uit een wond en Timothy rent naar hem toe. Met een knipoog naar de rest doet hij alsof het allemaal heel erg is, en zodoende krijgt hij zonder gezeik toestemming om hem te genezen. Bohairic komt als tweede aan en merkt op dat hij gelukkig niet in het pek was gevallen. Avner bleekt en de tovenaar gaat door. Hij benoemt de verantwoordelijkheid om voor de passagiers te zorgen, mensen die nu zonder sturing of leiding in de rope trick zitten. Avner is niet helemaal achterlijk, maar zijn hoofd heeft nu twee vreselijke bulten. Met een snelle blik checkt hij op Hope zijn kant op kijkt. Dit is niet het geval en hij wendt zijn weg duizelig naar beneden. Alleen Davey Jones en Roger Jolly blijven boven om uit te kijken. Van de oorspronkelijke bemanning zijn zij de laatste twee, op Tavey na. Die jongen slaapt met de passagiers in de Rope Trick. ******************************************************************* “Ahoy!” roept Templeton van het kraaiennest, “Ahoy, jij, halfling!” Iedereen volgt zijn uitgestreken arm en draait naar stuurboord waar er inderdaad een klein figuurtje in rood door het natte landschap loopt. Ze roept, in een meisjesstem, naar het schip toe, “Help?” Bohairic staat tegen de rail en kijkt ernstig die kant op, zijn handen vastgeklemd aan de rail, “Ik vang geen kwaad op, in ieder geval.” De figuur wandelt moeizaam door het water en het wier, op de boot af. Het is een meisje van een jaar of acht in een rode wollen trui met capuchon. Bohairic concentreert weer terwijl de groep naast hem komen te staan. Templeton springt naar beneden en praat door, “Hoezo help?” “Ik kan ze niet vinden. Ze zeiden dat ze niet lang weg zouden blijven…” Bohairic zijn wenkbrauwen schieten omhoog, “Ondood?” “IN DE NAAM VAN SHAUNDAKUL, IK VERBAN JOU!” Met een zielig geluidje van pijn verdwijnt het meisje en alle hoofden richten op Timothy. “Wat?” ******************************************************************* Bohairic loopt vermoeid heen en weer en laat steeds bliksem over het zeewier spelen. Templeton loopt achter hem aan en doet hem na, “Zap! Kazap!” Vlak na het opraken van de drijfspreuk waren de onzichtbare hulpjes ook weg. Roger en Davey doen hun best om wat wier van de kanten te schrapen met lange stokken, maar het klimt langzaam maar zeker de romp van het schip op. Tin denkt aan hoe het andere schip eruit zag, de planken uit elkaar getrokken door al het wier, en kijkt bezorgt. Met de lichten die er zijn is het niet helemaal makkelijk om te zien wat er onder het schip gebeurt. Ze moeten maar geloven dat al die reparatiespreuken van Bohairic en inspectiebeurten van Templeton voor een stevig bootje hebben gezorgd. Amella blijft bij het wiel en schopt het af en toe uit frustratie. Bohairic staat achter haar op de spiegel, en houdt wacht. Hope en Skald staan onderaan de trappen achter, Hope aan stuurboord. Templeton en Tin-a-Tin hangen in het want, Timothy en Sheler staan aan de stuurboordkant, midden in het dek, en Davey en Roger staan aan beide kanten van het dek, net achter het hutje. De aanval begint zonder waarschuwing; geluidloos wordt er ergens een beslissing genomen in het bewustzijn van de Sargasso en van het ene moment op het andere is het een gevecht om het leven! ******************************************************************* Het zeewier aan de zijdes van het schip groeit aan een stuk door tot bijna het middenlijn van het schip, en overal grijp het aan de bemanning. Natte slierten zeewier wikkelt zich keer op keer om de voeten en de benen, en waar het een greep op iemand krijgt wordt het strak en laat het niet los. Het hele dek krioelt van het spul, en het houdt niet op – een natte bos van levende lasso’s. Tegelijkertijd slaan dikke slierten op Davey, Roger, Skald en Hope. De Forsaker weet het te ontwijken, maar de ander drie krijgen zware klappen – en daar laten ze het niet bij. De slierten slaan als stijve knuppels op de hoofden van de drie en worden gelijk slap waar ze staan. Ze wikkelen zich om de lijven van de drie, vullen uit en groeien razendsnel totdat er zeker twintig voet aan polsdikke slierten om ze heen gewonden zijn. De slierten worden dikker en strakker, en wurgen hun slachtoffers. De gezichten van Davey en Roger, allebei halfbewusteloos van de eerste aanvallen, worden gelijk donkerrood den ze vallen stil op het dek. Skald is net iets sneller en weet zijn arm tussen zijn nek en de liaan in te wurmen. Ook hij kreunt met de pijn, terwijl zijn linkerhand naar zijn dolk grijpt. Bohairic stapt gelijk naar voren en legt zijn hand op de mast. Hij mompelt een paar woorden en de hele mast begint te gloeien, een baken van daglicht in de mistige nacht. Hope tilt zijn bijl over zijn hoofd en hakt op de wurgende lianen die hem proberen te pakken. Hij hakt een tentakel door en de bijl zinkt diep in het hout. Bohairic kan zich niet inhouden, “Laat het boot een beetje heel, jongen!” Templeton springt uit het want en ontwijkt het grijpende zeewier. Hij steekt het wier dat Davey wurgt maar het is ontzettend taai spul. Davey kijkt Templeton doodsbang aan door halfdichte ogen terwijl de Genasi de slierten furieus aanvalt. Naast hem klimt Timothy het want in, om van het grijpende zeewier weg te komen. Hij beschiet het met bliksem maar dit zorgt alleen voor een paar witte vonken die snel weggeleid worden. Sheler roept vleugels van vuur op en de hele nachtscène krijgt een rode gloed. Ze vliegt naar beneden en probeert de wurgende tentakels van Roger weg te branden. Een halve meter boven het dek hangt ze, wapperend, naast de bewusteloze matroos.
Tin-a-Tin schiet Skald te hulp. Ze vliegt naar beneden en probeert eerst de lianen te bevriezen. Daarna steekt ze haar dolk erin en concentreert, “Bo, de elektriciteitsbescherming is eraf!” Bohairic gebruikt gelijk een spreukje en rapporteert gelijk terug, “Nog steeds beschermd tegen vuur, kou en elektriciteit – verdomme!” Hope rent de trappen op en neer en komt achter Skald langs. Op het laatste moment pakt hij met één hand de railing vast en zijn bijl beschrijft een strakke boog. Licht van de mast weerkaatst van de adamantium op de hoogste punt van de boog, voordat de bijl alle wurgende slierten naast Skald afsnijdt! Dit blijkt niet genoeg te zijn, want nieuwe slierten schieten meteen uit de grijpende massa en ook deze wikkelen zich snel om Skald heen. Hij bleekt en lijkt duizelig te worden, de druk op zijn borstkas bijna genoeg om hem te doen stikken. Hope en Amella werken als gekken om op tijd de ranger te bevrijden. Aan de boegkant van het schip is Templeton druk bezig Davey te bevrijden. Aan stuurbord probeert de kleine Timothy via het want naar Roger te komen, maar de vochtige touwen zijn verraderlijk en hij valt op het dek, waar hij gelijk vast wordt gehouden door het grijpend zeewier. Hij steekt zijn dolk met al zijn kracht in het dek en grijpt het vast. De lianen om Roger en Davey knijpen de bewusteloze matrozen nog altijd steviger vast, en met een misselijkmakend gekraak barsten hun ribbenkasten. Bloed sproeit uit hun monden en neuzen en hun ogen puilen uit onder de verschrikkelijke druk, en de slierten laten de uitgewrongen lijken los om daarna zich tussen alle zeewier te camoufleren. Sheler gebruikt al haar natuurkennis om de wurgende lianen te lokaliseren en schroeit een plek op het dek met een handvol vlammen. Het zeewier brandt weg en de wurgende tentakels worden heel even zichtbaar – lang genoeg voor Bohairic! In één beweging plukt hij een rol uit zijn riem en leest hij de woorden voor – de rol brandt gelijk op en de tovenaar krijgt een bovennatuurlijke snelheid. Zijn hamersfeer vliegt uit zijn linkerhand en een magische hamer valt de liaan aan waar Sheler het heeft blootgesteld, en tegelijk verdwijnt de tovenaar van zijn plek achter en verschijnt hij tussen de masten in, net buiten bereik van al het grijpend zeewier! Hope en Templeton blijven hakken en twee van de grote lianen vallen uiteindelijk stil. De Genasi zoekt een volgend doelwit wanneer hij opnieuw wordt aangevallen door wurgende lianen! Hope heeft Skald net naar de trap gesleurd wanneer ook hij opnieuw wordt aangevallen door nieuwe lianen! Timothy probeert een spreuk te gebruiken op de liaan naast hem voordat het hem vastpakt, maar het zeewier pakt zijn armen en benen steeds vast en hij kan de juiste gebaren niet maken. De spreuk is weg maar toch weet hij de liaan te ontwijken. Drie grote slierten springen uit het zeewier om hem heen en hij weet dat hij straks de pineut is. Bohairic schiet krachtige, gloeiende pijltjes op de liaan af, en laat zijn hamer ook steeds aanvallen, maar met de dood van de liaan is het niet voorbij. Een nieuwe springt uit het zeewier en Timothy wordt weggesleurd en ingepakt. Sheler vliegt hem te hulp en Bohairic blijft aanvallen. “Ze houden niet op! Er is meer aan de hand! Tin! Zoek het uit!”

Tin springt van het schip weg, aan bakboord, en vliegt over de Sargasso. Lange slierten schieten de lucht in en proberen haar terug te halen, maar ze weet ze te ontwijken, “Fuck! Ze kunnen hoog reiken!” Ze hangt in de lucht, net buiten het verlichtte gebied, en schrikt! Rechts, op het schip, hakt Hope een liaan neer. Links beweegt een stukje zeewier en Hope wordt weer aangevallen! Ze vliegt voorzichtig de duisternis in en ontdekt een drietal menselijke vormen in het zeewier. Deze gebaren naar het schip toe en waar ze wijzen ontspringen nieuwe wurglianen! “HIER! IETS WIJZT EN MAAKT MEER … VAN DIE DINGEN!” Sheler laat het verpulverd lijk achter zich en vliegt op brandende vleugels naar Tin haar stem toe. Templeton probeert die kant op te springen maar wordt neergehaald en ingepakt door een moordlustige liaan. Hij probeert zijn been vrij te trekken en tot twee keer toe wordt hij teruggetrokken. De liaan begint zijn benen te klimmen en te knijpen en hij kan alleen de pijn verbijten. Bohairic wordt van twee kanten bedreigd en gebruikt zijn bijzondere snelheid nuttig. Hij schiet één liaan vol met magische pijltjes en schopt het potje kokende pekel over de andere. Tegelijk laat hij zijn vliegende hamer de eerste aanvallen, en beide lianen leggen het lootje – de ene verbrand en de andere verpulverd! Seconden later ontspringen nieuwe lianen uit het zeewier en hij pakt een tweede rol met een zucht. Een paar woorden later vliegt hij richting Tin en Sheler. Onderweg roept Hope hem achterna, tussen enorme bijlslagen door, “Even de dames even uit de brand helpen, Bohairic?” Een derde, of was het een vierde, liaan ontspringt uit het krioelende zeewier en wikkelt zich om zijn benen. Zijn knieën slaan op elkaar in en de grote jongen valt op het dek! Het trekt hem van Amella en Skald weg en gaat aan de slag met het wurgen. Aan de andere kant wordt Timothy eindelijk gepakt. Lianen pakken zijn benen in en reiken al gauw zijn maag, en wanneer het wurgen begint is hij gelijk zijn avondmaal kwijt. Slap en duizelig pakt hij de rail met één hand vast en hij probeert zich uit de greep van die moordende liaan te trekken. *************************************************************** Terwijl Templeton, Hope en Timothy tegen de lianen vechten (zich proberen los te krijgen) vallen Bohairic, Tin en Sheler de nieuwe dreiging aan. Sheler heeft haar gloeiende harnas opgeroepen en straalt, Tin is inmiddels onzichtbaar geworden, maar de hoofden van de zeewiermensen letten op een bepaald gebied in de lucht. Bohairic heeft een gloeilamp op zijn hoofd en blijft op afstand. Tin steekt één van de figuren en probeert hun kracht te stelen, en Bohairic schiet meteen een straal bliksem door twee van de figuren. Het heeft weinig effect op de eerste, maar degene die Tin had aangevallen wordt verbrand. Het is beter dan niets; de aanval op de sargasso zelf heeft een flinke tol geëist aan zijn repertoire. Het zeewier onder de vliegende drie barst uit met grijpende tentakels. Tin-a-Tin en Bohairic worden geslagen door harde lianen, die hen meteen proberen vast te pakken. De tovenaar wordt naar beneden gehaald en gewurgd, maar de spellthief weet zich vrij te wurmen met alleen blauwplekken. Sheler is, door de gratie van Shaundakul en een heleboel spreuken, totaal ongeraakt. Aan boord het schip geeft Templeton op aan zich vrijmaken en hij gaat als een bezetene bezig alle slierten om zich heen door te snijden. Geslepen spiesen makken korte metten met de plant en met een laatste aanval is hij vrij! Hij springt meteen naar de mast toe, klimt de touwen, en trapt weer af van ongeveer hooghoogte. Als een blauwe speer vliegt hij door de lucht, en met een draai en een salto komt hij naast Bohairic naar beneden. Hij snijdt een aantal lianen door bij de landing, maar niet genoeg om de tovenaar te bevrijden. Bohairic knipoogt terug en verdwijnt, en de liaan pakt Templeton gelijk vast. Aan boord de Wyvern is een wegspringende Templeton het laatste wat Timothy ziet. De druk wordt hem te groot en hij zakt bewusteloos neer. Hope begint een weg door de grijpende slierten te hakken en Skald, die net opgeknapt is door een drankje van Amella, pakt zijn boog. Zijn eerste schot doorboort de lianen waar ze samenkomen en Timothy rolt vrij. Het zeewier op het dek valt stil en de anderen pakken hun kans. Hope bukt en loopt om de mast heen. Hij klapt Skald op zijn schouder en zegt, "Goed gedaan, jongen!" Hij loopt door, nog steeds gebukt verder naar Timothy waar hij aan de slag gaat met het verlenen van eerste hulp. Helaas heeft hij alleen met paarden gewerkt, “Ik kan geen pols vinden!” Amella rent naar ze toe en een nieuwe liaan groeit uit het wier. Hope houdt het bezig terwijl Amella haar laatste potion aan Timothy toedient. De priester ademt weer, en een liaan springt tot leven waar Amella net liep. *************************************************************** Bohairic verschijnt schuin boven een zeewierman en laat los met een sonische aanval. De plant trilt hevig en stukken vallen van het af; het kijkt de tovenaar aan en een liaan zakt in elkaar naast Tin-a-Tin. Tegelijk ontspringt een nieuwe liaan uit het moeras onder Bohairic. Slierten reiken met een vreselijke snelheid uit naar hem toe, maar hij heeft zijn vlieghoogte bewust gekozen en ze kunnen hem niet pakken. Sheler wappert met haar vurige vleugels en brandt stukken van een zeewiermens op. De vurige aanvallen gaan gepaard met gouden ijskristallen – een teken dat de beesten echt slechteriken zijn en niet alleen planten. Helaas zijn ze flinke jongens en deze wordt niet vertraagd. Tin vliegt achter dezelfde beest en steekt het met een pijltje. Ze kan geen organen of gevoelige plekken onderscheiden uit de stukjes zeewier, meestal haar sterkste kracht. Gefrustreerd probeert ze een spreuk maar de dingen hebben ook geen bewustzijn die ze kan beïnvloeden. Haar enkels worden weer gepakt door lianen en deze keer wordt ze naar beneden gesleurd en gemorst voordat ze zich vrij kan wurmen. Ook Templeton wordt geslagen door de liaan naast hem, maar hij snijdt de lianen door voordat hij in een greep komt. Een van de zeewiermensen pakt zijn kans en schuifelt door het moeras op de Genasi af. Handen vormen klauwen en het steekt hem in de zij. Zijn training neemt het over en hij draait van de slag weg om terug te komen met alle schildpuntjes op het ding gericht. Keer op keer op keer hakt hij stukken van het ding en uiteindelijk is het genoeg. Zodra het in elkaar zakt, het wier weer één met de Sargasso, zakt ook één van de lianen terug. “Fucker!” Tin-a-Tin wurmt zich eindelijk vrij, en alles doet zeer. Ze schopt af en schiet omhoog met vier lianen achter haar. Omringd door groene tentakels probeert ze sneller omhoog te komen dan de grijpende lianen; drie ontwijkt ze met gemak maar de vierde pakt haar voet! Ze laat de schoen eraf glijden en vliegt vrij! Als een plant frustraties kon hebben zou deze pissig zijn. Sheler houdt aan met haar vuur en ijs combinatie, maar het lijkt niet genoeg. Het ding komt terug van de zoveelste aanval en lijkt zelfs te groeien uit woede. Sheler schreeuwt de naam van Shaundakul en maakt een laatste aanval voordat het kan reageren. Een brandende vleugel scheurt het ding in tweeën en beide stukken branden gelijk op. De liaan onder Tin-a-Tin verdwijnt en haar schoen valt op het water met een plons. De vier omsingelen het laatste zeewierding en zijn wurgende liaan, drie in de lucht en een op de grond. De liaan verdwijnt en een nieuwe valt Templeton aan terwijl het mensvormige beest toekijkt. *************************************************************** Aan boord de Wyvern wordt Hope weer het doelwit van een wurgende liaan. De eerste sliert slaat hem in het gezicht terwijl de rest zich om zijn voeten wikkelen. Voor de zoveelste keer wordt hij vastgegrepen, van zijn voeten gehaald en in een plant gewikkeld. De lianen proberen het leven uit hem te persen, maar hij zet al zijn kracht in en blijft verder ongedeerd. Hij staat weer op en probeert zich vrij te trekken van de lianen, of tenminste zijn bijl los te krijgen. Toevallig kijkt hij over de railing waar de zeewiermensen waren, maar daar ziet hij slechts één. Een pijl steekt uit het hoofd van het ding en Skald juicht! Hope wordt gelijkt weer vastgegrepen en naar het dek gesleurd! Zijn kop kaatst van een balk af en bloed stroomt van zijn voorhoofd. Hij schopt zich weer vrij, pakt zijn bijl op, en al zittend hakt hij het in tweeën! *************************************************************** Templeton springt en draait en verscheurt de zoveelste geanimeerde liaan. Sheler valt de zeewierman aan met haar vleugels voordat ze verdwijnen en ze in het water valt. Bohairic schiet stralen bliksem over het heen. De eerste laat weinig schade achter maar de tweede komt hard aan. Toch blijft het in leven en een nieuwe liaan valt Sheler aan. Een nieuwe liaan barst uit het water naast Templeton, slaat hem in de knieën en pakt hem in. Aders worden zichtbaar op zijn gezicht als het hem probeert te vermorzelen en hij schreeuwt in woede en pijn! Een nieuwe zeewierman verrijst uit het Sargasso en de stem van Tin komt uit de lucht, halverwege het schip, “Die heeft hierheen gezwommen! Ze weten dat we hier winnen!” Bohairic blijft bliksem op de verbrandde zeewierman schieten en deze brandt ook op. De liaan naast Sheler verdwijnt ook weer gelijk en Templeton vloekt! Naast hem fluistert Tin-a-Tin in zijn oor, “Ik laat je niet in de steek, jongen! Hier komt ‘ie!” Iets steekt in zijn zij, en de pijn ebt weg. Hij haalt opnieuw adem door de botbrekende kracht van de lianen heen en snijdt zijn langzaam weer los met de schilden. Voor hem vallen Bohairic en Sheler de nieuw aangekomen zeewierman aan. Bliksem brandt het en grote houten pijlen schiet het ding lek! “Ja, nu kom je met die pijlen, Sheler! Dankjewel!” Een onzichtbare Tin-a-Tin tilt Templeton op en vliegt hem naast het beschadigde zeewierfiguur. De Genasi verspilt er geen tijd aan en maakt er een salade van. *************************************************************** Een nieuwe liaan verschijnt op het schip en Skald krijgt de volle laag. Hij heeft niet eens tijd om zich te verontschuldigen voor het pijltje dat uit het hoofd van de zeewierman steekt voordat hij van zijn voeten geslagen is en bewusteloos gemorst wordt! Zijn stille lijf lekt bloed uit de mond en Amella bereikt hem net voordat het zeewier op het dek weer tot leven komt! Timothy glipt behendig door het heen en gebruikt een spreuk om Skald in leven te houden. Hope hakt in de liaan en het laat Skald los om hem aan te vallen. Zware slierten knuppelen hem om het hoofd en schouders, maar hij houdt ze even op een afstand. De vier slierten ontrafelen in acht en ook deze krijgen nieuwe takken. Opeens wordt hij geknuppeld door een stuk of twintig lange takken terwijl er meer om zijn voeten wurmen. Stukken zeewier vliegen aan alle kanten als hij zijn bijl woest inzet, maar de lianen blijven komen totdat hij het niet meer kan bewegen. Slierten wikkelen hem aan alle kanten in, en wanneer het wurgen begint is het echt hard! Het is een lange tijd sinds Hope zo veel pijn heeft gevoeld. Ribben kraken, zijn neus wordt platgedrukt, en een sliert vindt een weg door zijn korte broek en om zijn ballen heen. “NUUUUURRRRGGGGHHHHHH!!!!!” Ineens houdt het verwikkelende effect van het zeewier op en laat de liaan hem los. Alles wat op dek ligt lijkt weer normaal zeewier. Normaal, behalve dat het in de zee moet zijn en niet het hele schip aan het vergroeien, dan. Op zee smeulen de resten laatste zeewierman nog na, en de groep staat weer om hem heen. “Toen je zei dat je blauwe ballen had, dacht ik dat je de afwezigheid van de vrouwtjes bedoelde!” Templeton houdt een grijns met moeite van zijn gezicht en zucht elke keer dat hij moet bewegen. Op dek ligt een zwaar gewonde Skald, en de lijken van Roger en Davey. Iedereen is in meer of mindere mate gewond, Sheler in haar stralend harnas het minst natuurlijk. De groep bespreekt snel alles wat er is gebeurd. Bohairic identificeert de dingen als aquatische vine horrors – gemene moerasbeesten met bijzondere controle over planten. De mast blijft licht uitstralen, een baken in de donkere, alweer stille, Sargasso.


KarakterSpelerXPInfo
Bohairic Tuning 870
Hope Pake 870
Sheler Vulridir Sr 870
Templeton Johan 870
Tin-a-Tin Jacco 870
Plaats de muis boven het om detail informatie te zien.

Gepost door Jeff op 20 november 2008 om 0:58 uur.
Reacties van bezoekers (115 reacties)
TuningTuning
woah, leuk plaatje!
Dat is nachtwerk geweest zeker? :-D
Gepost op 30 oktober 2008 om 7:21.
JaccoJacco
het ziet eruit of ze stinken.

Gepost op 30 oktober 2008 om 10:47.
JeffJeff
Ja, naar verrotte oude zeewier.

Zeg, Marc, welke God aanbidt Timothy trouwens? ;-)
Gepost op 30 oktober 2008 om 10:48.
PakePake
de anti-maaktnietuitwelkealignment-ondoden god. :D
Gepost op 30 oktober 2008 om 11:24.
JohanJohan
Dat is een leuke god. Doe mij die ook maar
Gepost op 30 oktober 2008 om 11:35.
JaccoJacco
Ik aanbid de welkeopdatmomentmaarhetbesteuitkomt-god. Is dat niks voor jouw Temple-tôn ?
Gepost op 31 oktober 2008 om 19:17.
JohanJohan
Klinkt goed.
Gepost op 31 oktober 2008 om 20:33.
JohanJohan
Heb net een Toshiba 1 TB bij je uit de winkel gesnoept. Ben hem nu aan het volzetten. Kreeg de eerste foutmelding al. "onvoldoende schijfruimte" En dat terwijl ik er nog maar 19 GB op gezet had.
Kopieer process weer opnieuw gestart en hij gaat weer.
Gepost op 31 oktober 2008 om 20:35.
TuningTuning
Ik heb helemaal geen winkel met Toshiba-tjes
Gepost op 31 oktober 2008 om 20:41.
Vulridir SrVulridir Sr
Wat moet je met Tosti-bah's?
Gepost op 31 oktober 2008 om 21:36.
Wie zegt wat?
Alleen bij een actieve campagne kun je (indien ingelogd) reacties achterlaten.
© 2003 pepijn
 
Random insult
Every great thinker is someone else's moron.
 
Agenda
Er is geen speeldatum voor deze campagne
Campagne Top 10
Shackled City Adventure Path
204x gespeeld
Way of the Wicked
136x gespeeld
Savage Tide Adventure Path
109x gespeeld
Opa's campaign
63x gespeeld
Campagne Land van Amn
57x gespeeld
Storybook Hendrik
55x gespeeld
Campagne Channath
53x gespeeld
Kingmaker
49x gespeeld
The drow
43x gespeeld
Calimshan
40x gespeeld
 
Populaire lokaties
Grou
76x gespeeld
St. Anna
16x gespeeld
Wytgaard
11x gespeeld
Leeuwarden
5x gespeeld
Grou & St. Anne
1x gespeeld
 
Overzicht gebruikers
Klik hier als je een overzicht van alle geregistreerde gebruikers wilt zien.