Inhoud Storybook
+ Hoofdstuk 7
+ Hoofdstuk 6
+ Hoofdstuk 5
+ Hoofdstuk 4
- Hoofdstuk 3
  Koers
  Chult
3.1Voorbereidingen
3.2Trossen Los!
  De Boot
3.3Haaienvoer!
3.4Wrede Verstekeling
3.5Aerial Action
3.6Wyverns & Ooze, bah!
3.7Pirates & Pregnancy?
3.8Het komt...
3.9Kraken=Pussy!
3.10Tamoachan dracolisk
  Dracolisk
  origineel plaatje
3.11Vervelend Varrangoin
3.12Urol? Oerol!
3.13Storm en Zeewier
3.14Zeewieraanval!
3.15Het zwart hart
  Sargasso - kaart
3.16The Mother Of All
3.17Victory!
  Loot en stats
+ Hoofdstuk 2
+ Hoofdstuk 1
 
Login
Loginnaam
Wachtwoord
 
 
Registratie
Wil je ook zelf nieuws-berichten, sage advice tips, forum berichten en nog veel meer kunnen achterlaten op deze site? Vraag dan hier een useraccount aan.
Registratie
HOMEPAGE | SAVAGE TIDE ADVENTURE PATH | HOOFDSTUK 3: THE SEA WYVERN'S WAKE
Gespeeld bij/in Grou op 25 jun 2008
(reacties)
11 Eleasis 1375 De schepen zeilen vrolijk verder door het onaangenaam weer. ’s Middags valt Skald flauw. Hij was al een beetje bleekjes maar nu is hij helemaal wit! Hij lijkt minder elf dan normaal, en Bohairic en Sheler constateren dat hij een Fey-touched is. Dat wil zeggen, iemand die het kind is van een half-fey en één van de mensachtige rassen. Motregen wordt regen en de groep staat om de stille Ranger heen. Druppels hangen van hun neuzen en vallen op het gladde dek. Bohairic, gewend aan een veel warmer klimaat, krijgt kippenvel van de kou. De lucht voelt plotseling kouder aan en Skald begint te ijlen. “Vuur … heet … vleermuizen … VULKAAN! Idool … de Heer ... vulkaan ... boos! Bestolen! Tanden in de nacht … donkere vleugels, vleugels van VUUR!” Bezweet wordt hij wakker en kijkt in verbazing naar de gezichten die over hem heen hangen. “Wat is er? Waarom lig ik hier?” Hope en Sheler, die het hadden gezien, vertellen hem wat er is gebeurd. Hij kan het amper geloven en vindt het zowel vreemd als verontrustend. Ze vragen hem de hemd van het lijf over zijn familie en verleden maar hij weet niet zo veel over het eerste en vindt de tweede niet relevant. Sheler checkt hem voor sporen van kwaad, magie of vergif – gelukkig tevergeefs. Uiteindelijk gaat hij weer aan de slag, zeilen repareren in de regen. ************************************************************************* Voor de rest van de dag houdt minstens één iemand Skald in de gaten. Hij werkt eerst de zeilen af en ’s middags helpt hij met het schoonmaken van de Nachthaai. ’s Avonds neemt hij de voorraden met Amella door. Ze begint zich zorgen te maken over de hoeveelheid water aan boord. Ja, die avonturiers kunnen het altijd maken, maar ze kunnen ook morgen dood zijn – en wat moet ze dan doen met al die passagiers met dorst? Straks toch een keer stoppen, het voelt ook prettig om het op de ouderwetse manier te doen. Waarschijnlijk halen ze Tamoachan voordat het moet. Als er daar ook een put of rivier is, komt het helemaal goed. Bohairic gebruikt zijn rusttijd om in zijn kleine bibliotheek te graven. Piramides komen vaker voor en worden bijna overal voor dezelfde doeleinden gebouwd als in Mulhorand; tegelijk een imposant structuur en een manier om een aantal kamers te beschermen. De vorm wordt vooral gebruikt omdat bepaalde beschavingen de technieken of materialen niet hebben om hoge bouwwerken te maken die recht naar boven gaan. Eenmaal in gebruik zijn ze al snel traditioneel en dus gewild door de goden. Veranderingen komen daarna zelden of nooit. In deze regio gebruikt het Mazticaans beschaving vaker piramides – als tempels en als begraafplaatsen. Van vulkanen weet hij alleen dat hete, gesmolten rotsen eruit komen en dat ze ook gevaarlijke dampen kunnen produceren. De oorzaak van een uitbarsting kan zowel divine als arcane als natuurlijk zijn. De sterkste goden laten ze soms uitbarsten om te laten zien dat ze boos zijn, en goden die iets met vuur hebben doen het nogal vaker. Elementals en portalen naar de elementale planes vindt men vaker in vulkanen, en ook Fire Giants, Rode Draken, Salamanders, Azer, Genii, Inferno Spiders, Magma Oozes, Fire Newts, pyrohydras, lemures… noem maar op! Er zijn ook een aantal vulkanen in de buurt – de Fire Peaks staan in het midden van Chult en als het een beetje mooi weer was, zou je hun rook ook zien. Op het kaartje van de Isle of Dread zijn ook een aantal rookpluimen te zien. Hij zoekt in zijn laatste boek, een boek reisverhalen van een goud elf ranger die een tijdje met een Mazticaanse stam had gereisd, de Olman. Daar vond hij een kort stukje over een oude god van de Olman, Zotzilaha, een boze god van ziektes, de pest, vleermuizen en wrede dingen die vliegen in de nacht. Zotzilaha heeft ook invloed op de onderwereld en de doden. Hij heet ook Camazotz voor sommige stammen en neemt ook vaker de vuuraspecten van Huhueteotl over, een andere Mazticaanse god. ************************************************************************* Bohairic vertrouwt in de Goden van oud Mulhorand en weet dat ze hem geweldige krachten hebben geschonken. Hij denkt terug aan zijn tijd in de Smoking Mountains van Unther – daar had hij, samen met een groep ervaren reizigers, een lavagrot moeten verkennen. Zij hadden hem beschermd van magma elementals totdat hij een steen kon vertalen. De ‘normale’ gevaren van zulke gebieden zijn voor hem nu niet vreemd, en dat lijkt hem nu wel erg toevallig. Samen met wat hij nu weet van de Mazticaans cultuur gelooft hij dat de juiste interpretatie op tijd duidelijk zal worden. Misschien weet hij het al, maar alleen onbewust. Hij doet de boeken dicht, pakt ze in, en sluit ze op. “We zullen zien.” ************************************************************************* Skald loopt nog steeds te klagen over hoofdpijn en gaat naar zijn vertrek. Hope en Sheler lopen met hem mee en voordat hij de ladder haalt zakt hij door zijn knieën. Hope houdt hem vertikaal met één hand en draait hem naar ze toe. De ogen van de…elf, fey, wat dan ook zijn helemaal wit geworden – zo ver zijn de pupillen terug in zijn hoofd gerold. Zijn huid wordt koud en hij begint te kreunen. De kamer valt stil, de temperatuur daalt om ze heen, en de regendruppels op hun huid voelen erg koud aan. Hope opent zijn mond om hulp te roepen en voelt een koude rilling wanneer hij zijn adem wit in de lucht ziet hangen. Rijm vormt om de voeten van Skald heen en tussen zijn gekreun door verstaan ze woorden. “Het moet erin! Hoe anders? Alles is al verloren! Iedereen is gek geworden, wreed en misvormd! Naar de piramide! Naar het stenen hoofd! Snel! Overal tanden! Klauwen! Dit is het einde!” “Het komt!” ************************************************************************* Skald valt stil en hangt los aan Hope zijn arm. De temperatuur wordt ineens weer normaal en het kippenvel verdwijnt; de rijm verdampt van de planken en Skald begint bij te komen. Sheler bezigt zich met hartslagen en het detecteren van dingen terwijl Hope de deur opent en om assistentie roept. Eindelijk hebben ze Skald in bed en alle magische testen hebben niets opgeleverd. “Rare boodschappen – ik snap er niks van!” zegt Templeton. “Skald,” zegt Hope, “Weet je zeker dat dit je nooit eerder is overkomen? Of je opa of zo?” Skald heeft geen antwoorden en Bohairic probeert een herinnering op te roepen. “Sluit je ogen en relax, Skald. Denk aan helemaal niets. Als ik piramide zeg, wat denk je aan? Een gladde piramide? Een ruwe? Wat voor kleur heeft het? Zijn de randen schuin of een trap? Van steen? Van zand? Van aarde? Met gras op? Is het geel? Bruin? Grijs? Is het daar zonnig? Regent het?" Skald blijft relaxed maar zegt dat hij alleen ziet wat Bohairic beschrijft. Bohairic instrueert hem om nog rustiger te worden, alsof hij zich klaar maakt om te mediteren. Hij neemt zijn tijd en begint opnieuw. Na een tijdje onderbreekt Skald hem weer. "Ik voel me helemaal geen rare gevoelens of zo. Ik zie ook geen vulkaan of piramide... mag ik nu gaan slapen?" “Luister – als je zo bewust bent van mijn vragen ben je nog niet relaxed. Sluit je verstand even af en relax, man. Nou, een piramide…” Templeton, Tin-a-Tin en Hope haken vrij snel af en gaan werken of slapen. Templeton legt zijn schilden naast zijn hangmat en blijft verder in harnas. Sheler gaat ook naar voren om te slapen. Tin en haar otter liggen al te snurken in de ruimte ernaast, en Timothy slaapt ook al. Sheler wast zich snel in de koude kom water dat Timothy had klaargelegd en gaat naar haar hangmat – achter een gordijn dat Timothy had opgehangen. ****************************************************** Tin-a-Tin wordt plotseling wakker en Big Sanne blaft in schrik. De zee komt erin! Koud, zout water plenst naar binnen door een gat bij haar voeten en in het donker probeert ze te zien wat er aan de hand is. Ze had geen botsing gevoeld of zo, alleen ineens was ze doordrenkt en koud! Voordat ze iets kan doen hoort ze gegrom van links…bakboord. De zeesproei houdt even op en een geur van ouwe zeewier vult het vertrek. Tin voelt aan dat iets daar opdoemt, en hoort iets groots bewegen. Big Sanne brult en Tin hoort haar bewegen en iets aanvallen. Haar brul verandert snel in een krijs en een warme vloeistof klets op Tin. Ze proeft bloed en hoort tegelijk een soort scheurgeluid voordat een harig stukje otter haar zo hard raakt dat ze tegen de muur wordt geslingerd! Zware voeten betreden haar slaapvertrek aan de bakboordkant en ze ziet nog steeds niks! Ze probeert haar gedachtes te ordenen, die dingen konden haar blijkbaar goed zien, ze moet snel kalm worden om haar magie te gebruiken. Licht stroomt van onder de deur en ze ziet ze! Natte, groene beesten van bijna drie meter met grote klauwen en nog grotere tanden! Bij haar voeten ligt de achterkant van haar grote otter en zij is helemaal onder het bloed! De voorkant ligt aan de overkant, en alles er tussenin is ook rood. Ze houdt haar adem even in, concentreert, en gaat onzichtbaar. De beesten snuffelen en kijken in haar richting, en de voorste reikt naar haar uit met een lange arm, zoekend. De klauwen gaan zelfs achter haar hoofd maar ze krijgt wel een flinke mep op haar linkeroor dat haar bellen doet horen! De deur opent en Templeton springt op het voorste beest af, schilden in constant beweging! Achter hem komt Sheler aan en haar gloeiende harnas blijkt de bron van al het licht. Templeton slaat op het voorste beest met beide schilden, maar slechts één puntje breekt door de dikke huid heen. Dik, zwart bloed druipt langzaam uit het wondje en het ding geeft hem zijn volle aandacht. Van boven komt de stem van Bohairic, “Skrags! Zeetrollen! Maar hoe… maakt niets uit … trollen, doe er maar rustig aan!” Hij spreekt arcane woorden in een rap tempo uit en doet iets met een plakkerige substantie tussen zijn vingers. Het spul verdwijnt en Tin voelt de magie in de lucht. De trollen blijven onveranderd plaatsen innemen om Templeton en Sheler aan te vallen. De voorste trol stapt op Big Sanne haar hoofd als hij een betere positie zoekt, en haar schedel knapt onder zijn gewicht. Achter de tweede trol stroomt zeewater nog steeds naar binnen en Templeton roeptzo hard als hij kan voor versterking. “Trol! Giant! Fucking! Trol!” Hope komt de kamer binnen met natte voeten en al zijn spullen op zijn rug, vastgebonden aan drijfzakken. Hij bukt achter de ladder en klimt snel naar boven toe. “Zo terug, hoor!” De gewonde trol probeert hem te grijpen maar kan alleen zijn been even vastpakken voordat Hope weg is. De klauwen laten wel hun sporen achter in zijn been en hij rent naar het dek toe om alles daar te dumpen. Voordat hij zich kan omdraaien hoort hij een roep om hulp van achteren! Hij begint door de motregen te rennen. ****************************************************** Een onzichtbare Tin-a-Tin probeert in een goede aanvalspositie te komen maar merkt steeds dat de trollen haar aanwezigheid kunnen ruiken. Misschien niet genoeg om haar makkelijk aan te kunnen vallen, maar genoeg om zich zorgen te maken. Via het plafond komt ze achter de grote beesten in de buurt van het gat in de scheepsromp. Het gat lijkt meer een soort tunnel en dat veroorzaakt bij haar nog meer onrust. Een gloeiende Sheler springt op de voorste trol af. Ze is bijna ongrijpbaar, zo snel is ze, zo oogverblindend is haar harnas, en hoewel ze bijna alle klauwen en tanden kan vermijden zijn ze uiteindelijk te groot om helemaal onbeschadigd bij ze in de buurt te komen. Ze komt door de muur van puntige ledematen heen met een flinke wond op haar dij en zinkt haar spreukklauwen in de buik van een trol. De trollen richten zich nu op Templeton, die weer schade heeft kunnen uitdelen. De twee grote klauwen van de eerste trol reiken over zijn schilden heen en pakken hem bij de schouders vast. De nagels zinken diep in zijn lijf en dan probeert het beest hem in twee te scheuren, net als bij de otter! Hij schreeuwt in pijn als de trol hem in de lucht tilt en de klauwen scheuren grote lijnen van zijn schouders tot aan zijn flanken. Hij hangt in de klauwen van het beest, zijn voeten een halve meter van de vloer af! Hij verzet zich zo hevig als hij kan, maar voordat hij zich vrij kan wurmen sluit het grote bek van de trol om zijn schouder. De tanden bijten diep, erg diep, en kraakgeluiden komen van zijn sleutelbeen en arm. Templeton wordt bleek en zijn linkerarm hangt slap aan zijn zij. Bloed stroomt uit de gaten van de bijtwond en de trol gooit hem weg met een draai van zijn krachtige nek, net als een hond aan een stok trekt en bijt. Hij kaatst tegen de muur en probeert zijn schilden voor zich te houden. Zijn arm doet vreselijk pijn maar lijkt niet gebroken, zijn sleutelbeen heeft het wel begeven. Zodra de trollen naar Sheler toe draaien klimt hij met één arm naar boven toe. “MEDIC!” ****************************************************** Bohairic kijkt naar de schade de trollen hebben in zeer korte tijd verricht en concentreert. De energieën van zijn niet geslaagde spreuk zijn voor hem nog voelbaar en hij haalt ze weer bij elkaar. Met een draaiende beweging weeft hij ze bij elkaar en hij stuurt de spreuk opnieuw op ze af. “Oef!” Hij wou natuurlijk iets stoers zeggen maar de inspanning was hem even te groot. Hij ziet, nee voelt, de energieën zich gaan binden aan de trollen en zucht, opgelucht. Nu moeten ze erg traag zijn, en zou hij het gat kunnen dichten. Timothy, die al lang beneden had gewacht, neemt zijn kans en springt op de ladder om Templeton te helpen. Met een grom pakt de trol hem met beide handen vast, één hand om zijn middel en een aan zijn voet. De trol trekt, hard! Timothy schreeuwt een echte doodskreet en valt op het dek naast Bohairic, levenloos, zijn been nog steeds in de klauw van de trol. Bloed gutst uit zijn romp en Bohairic roept het commandowoord van zijn torque hardop uit! Een blauwe flits vult de hut en alles valt even stil… en dan voelt hij een scheurende pijn bij zijn heup, alsof zijn been uit de kom wordt gescheurd! Timothy ligt, heel maar bleek, naast hem en de trol grijpt alleen lucht. “AAAAUUUWWWWW!!!!” zegt Bohairic, ook bleek, en dan gaat hij met zijn rechter wijsvinger de vingers van zijn linkerhand aflopen. “Spreuk had het moeten doen, moet een illusie zijn, maar dan zou dat nu voor één van ons duidelijk moeten zijn, tenzij het á la minute aangepast en aangestuurd is, maar dan zou ik het scrypuntje moeten voelen, ik snap er echt NIKS van! MORADIN!” Hij laat zijn hamersfeer vallen en begint aan een andere spreuk.” ****************************************************** Timothy hinkelt naar Templeton toe, die een potion aan het opslurpen is. Tegelijk worden ze bewust van wat er aan de hand is bij het roer – een nog grotere trol klimt over de rails aan de spiegel en Rikard, de nieuwe matroos, probeert zich een beetje achter het wiel te schuilen. Hope loopt die kant op, bijl klaar voor gebruik, en Templeton slikt. “Het moet maar, hè? Rikard! Hier komen!” Razendsnel haalt hij Hope in en komt hij aan bij de trol, die echt enorm is. Hij maakt een hier komen-gebaar naar Rikard toe maar de matroos schudt zijn hoofd. “Eerst het wiel even vastmaken…” Rikard draait een touw om het wiel heen en rent naar de trap, maar de trol is te groot, heeft te groot een bereik. Een klauw haalt uit, hamert op de matroos in, en hij vliegt door de lucht heen. Hij komt neer bij Hope zijn voeten, zijn rug in een keer gebroken. Templeton haalt Rikard uit de weg en drinkt weer een potion. Timothy kijkt of hij ets voor de matroos kan doen, en Hope wacht op de trol. Beneden gaat het net zo hevig aan toe. Sheler klauwt op de trollen maar ze zijn wel erg taai! Ze kunnen de snelle, oogverblindende halfling toch zien te raken, en zij kan het minder hebben dan hen. De vliegende hamer van Bohairic slaat keer op keer op de trollen in, en de tovenaar schiet steeds op de beesten met magische energiepijlen die wel schade doen, maar niet genoeg, en niet zoals hij het bedoelt. Hij heeft extrakrachtige, zieletende spreuken gebruikt maar ook deze hebben alleen de normale effecten van magic missile’s. Er is echt iets vreemds aan de hand en de frustratie vreet aan hem. De grote trol loopt naar beneden en Hope pakt zijn kans. Eindelijk kan hij op iets zo hard slaan als hij écht kan en als hij vaker wil! De resultaten stellen niet teleur – boomkapende slagen beuken op het vlees van de reusachtige trol en Hope blijft maar doortimmeren! Wanneer hij een stapje terug neemt is het schrikbarend hoe weinig van die krachtige slagen door de harde huid van de trol zijn gekomen. Voordat hij aan een tweede aanval kan beginnen zijn de mokerachtige vuisten van de grote trol overal. Zware meppen slaan hem op het dek en klauwen zo groot als dienbladen pakken hem vast en tillen hem omhoog. Hij wordt in zijn zij gebeten en dan maakt de trol langzaam vuisten. Dolkachtige nagels doorbreken overal Hope zijn lijf en botten kraken onder de vreselijke druk. Alles wordt zwart en hij voelt een wind op zijn rug, en dan hout. ******************************************************
“HOPE!” Timothy schreeuwt in de wind, bereidt een spreukje voor, en dan realiseert dat het niet mag. Hij roept naar voren om hulp en probeert met het spreukje Rikard in leven te houden, tevergeefs. Tin-a-Tin glipt naar boven om Hope te hulpen en hoopt dat Sheler uit de klauwen van die trollen kon blijven. Beneden was het water nu tot aan haar knieën en dat maakte het alleen maar lastiger om uit de weg te blijven. Ze rent snel, erg snel, over het dek en snijdt de grote trol in de achillespees. Templeton slikt weer een potion en maakt zich klaar om toch maar aan te vallen. Bohairic laat zijn hamersfeer steeds aanvallen beneden en gebruikt een spreuk om onzichtbare dingen te zien. Timothy geneest Templeton en geeft hem ook zijn magische riem, wat ook kan genezen. Sheler, alleen beneden, geneest haarzelf en blijft uit de weg van de aanvallende trollen. En dan gaat het HELEMAAL mis! ****************************************************** Grote tentakels, elk zo’n zestig voet lang, barsten uit het water! Één slaat Templeton op het dek maar kan hem net niet vastpakken. De tweede slaat op Tin-a-Tin in en pakt haar vast! Het haalt haar van haar voeten, beukt haar tegen de mast en tilt haar omhoog. Bijna bewusteloos probeert Tin te ontsnappen, om zelfs maar in de zee te komen, en dan knipt de tentakel als een wurgslang op haar in. Een kolossaal beest komt op de oppervlakte van de zee uit en de golven doen het hele schip dobberen. Naast de twee zestig voet tentakels heeft het nog acht tentakels van zeker dertig voet, allemaal om een enorme snavel heen. Zijn ogen schijnen met kwaadaardige intelligentie en het kijkt neer op het dek waar de grote trol naar de liggende Templeton loopt. Bohairic kijkt vol ongeloof door de deur heen naar buiten en voelt iets aan zijn arm schudden. Zijn omgeving verandert in een oogwenk en hij zit naast Skald. "Bohairic? Bohahiric? "Ik voel me helemaal geen rare gevoelens of zo. Ik zie ook geen vulkaan of piramide... mag ik nu gaan slapen... oh SHIT!" Skald blijft een momentje stil, hij trilt behoorlijk. "Het komt, het komt echt. DE KRAKEN!"
De kraken brengt ons een virtueel bezoekje
In het vooronder zitten een aantal zee-trollen. En deze weten van wanten!
KarakterSpelerXPInfo
Bohairic Tuning 850
Hope Pake 850
Sheler Vulridir Sr 850
Templeton Johan 850
Tin-a-Tin Jacco 850
Plaats de muis boven het om detail informatie te zien.

Gepost door Jeff op 26 juni 2008 om 0:02 uur.
Reacties van bezoekers (101 reacties)
JaccoJacco
Ik stel voor om aan land te gaan.

Gepost op 26 juni 2008 om 0:33.
JeffJeff
En een brug bouwen naar het Eiland?
Gepost op 26 juni 2008 om 0:36.
Vulridir SrVulridir Sr
Waar blijft de XP?
Leuke foto trouwens !!!
Gepost op 26 juni 2008 om 8:42.
JohanJohan
Land in zicht...
Gepost op 26 juni 2008 om 10:40.
PakePake
Hope chopt rustig 1 voor 1 zijn armpjes eraf, poor Kraken :P
Gepost op 26 juni 2008 om 14:28.
JaccoJacco
kom ik daarna weer aan boord :d

Gepost op 26 juni 2008 om 15:23.
TuningTuning
Kun je niet 2 tegelijkertijd? Dat gaat wat sneller :-D
Gepost op 26 juni 2008 om 15:35.
TuningTuning
Een paar fototjes erbij
Gepost op 28 juni 2008 om 13:39.
JeffJeff
Leuk - mag ik een grote versie van die foto's? Vooral de bovenste....

Gepost op 28 juni 2008 om 15:48.
TuningTuning
Zitten in je mailbox Jeff
Gepost op 28 juni 2008 om 16:03.
Wie zegt wat?
Alleen bij een actieve campagne kun je (indien ingelogd) reacties achterlaten.
© 2003 pepijn
 
Fout spreekwoord
Wijn of bier, geef maar hier
 
Agenda
Er is geen speeldatum voor deze campagne
Campagne Top 10
Shackled City Adventure Path
204x gespeeld
Way of the Wicked
136x gespeeld
Savage Tide Adventure Path
109x gespeeld
Opa's campaign
63x gespeeld
Campagne Land van Amn
57x gespeeld
Storybook Hendrik
55x gespeeld
Campagne Channath
53x gespeeld
Kingmaker
49x gespeeld
The drow
43x gespeeld
Calimshan
40x gespeeld
 
Populaire lokaties
Grou
76x gespeeld
St. Anna
16x gespeeld
Wytgaard
11x gespeeld
Leeuwarden
5x gespeeld
Grou & St. Anne
1x gespeeld
 
Overzicht gebruikers
Klik hier als je een overzicht van alle geregistreerde gebruikers wilt zien.