 |
Inhoud Storybook |
|
|
 |
Login |
|
|
 |
Registratie |
|
|
| Wil je ook zelf nieuws-berichten, sage advice tips, forum berichten en nog veel meer kunnen
achterlaten op deze site? Vraag dan hier een useraccount aan. |
|
 |
|
HOMEPAGE | SAVAGE TIDE ADVENTURE PATH | HOOFDSTUK 3: THE SEA WYVERN'S WAKE
| The best form of defence is a sharp knife, a sharp drill, superglue, invisibility, arson.... | Gespeeld bij/in Grou op 18 jun 2008 |
|
| (reacties) |
 9 Eleasis 1375
Met het schip weer netjes en de mist eindelijk weg, de Zeewyvern vaart verder. Het weer blijft koel en regenachtig en het is een natte Templeton die aanklopt bij Sheler en Timothy.
“Ik voel me nog steeds een beetje min, jongens. Dat gedoe gisteren … een nachtje erover slapen hielp wel maar ja – mijn spieren voelen nogal stijf aan. Auw! Ja, daar!"
Hij mept met een lach Sheler haar scherpe vingernagel van zijn been weg.
"Nou, en ik dacht, 'Beter nu laten opknappen dan dat ik halverwege een gevecht daar aan denk of zo.'"
“Ja, je pareert met je schild en laat het vallen, want je was vergeten dat iemand je arm had afgehakt!” lacht Sheler.
“Ja, zoiets, inderdaad.”
Timothy roept aan Ehlonna en stuurt positieve energie de Genasi in. De pijn, stijfheid en gevoelige plekken verdwijnen gelijk.
“Oh, yeah, that’s what I’m talking about!”
**************************************************************************
Een uurtje na het ontbijt komt de Nixie dichterbij en de twee schepen worden aan elkaar vastgemaakt. Twee matrozen van de Nixie leggen een plank tussen de twee rompen en Lavinia, in een lange blauwe jas, springt er op, rent de natte plank af en springt op het dek van de Zeewyvern. Met een korte broek, een rapier aan haar heup en een lange, blonde staart onder een zwarte driespits lijkt ze meer avonturier dan jonkvrouw.
De groep, Amella en Lavinia vergaderen om de tafel in Amella haar hut/ kantoor. Lavinia en Amella leggen aan de groep uit dat de rest van de dag misschien gevaarlijk zal zijn. Ze komen aan de grens van het gebied dat de Rundeen als eigen beschouwen. Alle havens van Tashluta tot aan dit gedeelte van de kust zijn bezweken onder druk en aanvallen van deze wrede handelsorganisatie, met uitzondering van Port Nyanzaru. De Rundeen hebben hier in de buurt een soort blokkade, om zo veel mogelijk schepen te onderscheppen die hun gebied in en uitvaren.
“De komende vijf mijlen van dit gebied zijn het meest gevaarlijk en we moeten kiezen om één voor één er doorheen te glippen of samen er doorheen te breken.”
De groep kiest om de kansen te vergroten door samen te varen en Lavinia gaat terug naar de Nixie om deze klaar te maken voor hun blokkaderun. Aan boord de Zeewyvern worden ook plannen gesmeden.
Het blijft vochtig hier bij de kust, en regen wordt motregen. Na een mijl is er niks te zien, alsof de zee omringd is door een grijze muur dat reikt op tot de hemel. Stof wordt om de klepelen van de scheepsbellen gedaan en de passagiers blijven uit de weg in hun hutten. Tin klimt omhoog en neemt het uitkijken over van Tavey. Een halfuurtje later ziet ze twee schepen, een halve mijl uit elkaar, door de mistmuur verschijnen. De schepen zien hen waarschijnlijk ook, want ze hijsen meteen al hun zeilen – en ze hebben de wind in hun voordeel!
Terwijl Amella en de Nixie laatste koerswijzigingen aan elkaar signaleren zoekt Bohairic een rustig plekje op, waar hij het schip aan bakboord bespioneert met een spreuk. Hij bekijkt het schip van boeg tot spiegel, kijkt naar de voorbereidingen van de bemanning, naar wat ze allemaal aan dek hebben en wat voor mensen het allemaal zijn. Zijn report terug is niet geruststellend.
“Ze vliegen inderdaad de vlag van de Rundeen en ze maken zich ook klaar voor een aanval. Er zijn tien mannen aan dek, allemaal met zwaarden en kruisbogen. Vooraan maken ze ballista’s klaar, en in het middenschip zijn ze bezig met haken en touw – ze zijn van plan om ons te enteren dus. Ik zag geen tovenaar of priester, en hun eten leek bedorven – volgens mij hebben ze geen magie. Hun kleding was vies, de mannen waren vies, ze waren moe, en ze waren hongerig. Oké, ze hebben hun beste schepen waarschijnlijk niet in zo een verlaten uithoekje als dit, maar toch … vergeleken met ons bemanning zijn ze een slordige, wanhopige boel!”
Het nodige applaus en gejoel antwoorden zijn laatste woorden, en iedereen gaat zijn taken uitvoeren. Ze hebben waarschijnlijk maar twintig minuten.
*************************************************************************
Templeton borgt zijn schilden in zijn magische rugzak op, en vult het aan met gereedschappen – een handboor, een tang, een klein hamertje, spijkers, schroevendraaiers... Hij laat één zwaard op zijn rug blijven, en dan mogen Timothy en Bohairic spreuken op hem casten. Zijn huid glimt, eventjes, en dan verdwijnt hij helemaal. Hij springt het water in en zwemt weg, zo snel dat hij een spoor even achterlaat voordat hij dieper gaat. Tin spreekt met Avner af dat hij de leiding zal moeten nemen wat de verdediging betreft en hij trapt er meteen weer in.
“De eerste die aan boord komt krijgt mijn zwaard tussen zijn ribben, de vuile hond!”
Hope zegt niks en verzekert zich dat zijn vlijmscherpe adamantijne bijl inderdaad vlijmscherp is.
Sheler en Bohairic kijken naar de afstand tussen de schepen en wachten.
Amella geeft instructies door aan de stuurman van de Nixie, en deze vermindert de vaart en blijft aan bakboord.
*************************************************************************
De Genasi zwemt onzichtbaar met een snelheid van meer dan dertig knopen – tien keer zo snel als het schip – en komt aan bij zijn doel. Hij klimt ongezien het boegbeeld op en kijkt hoe twee ploegen van twee de mechaniek van de ballista’s insmeren en droogvuren. Stilletjes kruipt hij naar voren en op het juiste moment knipt hij de ijzerdraad door. De tweede ballista krijgt dezelfde behandeling en hij stapt rustig terug om van de resultaten van zijn werk te genieten. Alle vier mannen zoeken om zich heen voor een oorzak voor het probleem. Magie? Een vloek? Slecht onderhouden? Ze hebben in ieder geval niet veel tijd om het te maken! Templeton kruipt langzaam dichterbij en legt zijn hand op een ballistapijl. Het pijltje verdwijnt onder zijn spreuk en hij voert dezelfde handeling nog een paar keer uit voordat hij het dek verlaat, net zo stil als hij was aangekomen. Achter hem heerst ruzie en onbegrip.
De Genasi zwemt onzichtbaar met een snelheid van meer dan dertig knopen – tien keer zo snel als het schip – en komt aan bij zijn doel. Hij klimt ongezien het boegbeeld op en kijkt hoe twee ploegen van twee de mechaniek van de ballista’s insmeren en droogvuren. Stilletjes kruipt hij naar voren en op het juiste moment knipt hij de ijzerdraad door. De tweede ballista krijgt dezelfde behandeling en hij stapt rustig terug om van de resultaten van zijn werk te genieten. Alle vier mannen zoeken om zich heen voor een oorzak voor het probleem. Magie? Een vloek? Slecht onderhouden? Ze hebben in ieder geval niet veel tijd om het te maken! Templeton kruipt langzaam dichterbij en legt zijn hand op een ballistapijl. Het pijltje verdwijnt onder zijn spreuk en hij voert dezelfde handeling nog een paar keer uit voordat hij het dek verlaat, net zo stil als hij was aangekomen. Achter hem heerst ruzie en onbegrip.
Templeton zwemt naar het roer, kijkt het even na, en gaat aan de slag met de ballistapijlen. Als het schip gaat draaien heeft het hopelijk een probleem. De Genasi zwemt, nog steeds onzichtbaar en razendsnel, naar het tweede schip. Dit schip ziet er net zo vies en belabberd uit, en niemand merkt op dat ze een verstekeling aan bord hebben. Templeton glipt naar beneden en komt erachter dat de hele bemanning boven is, druk aan het voorbereiden voor een mogelijke aanval op de Nixie en Wyvern.
“Hopelijk hebben ze iets waardevols aan bord, mogen wij eindelijk onze gezichten weer laten zien!” zegt een matroos die naar de twee schepen van de groep kijkt.
Templeton doorzoekt snel de slaapvertrekken van de Rundeen op het tweede schip en gaat daarna aan de slag met liters olie. Hij giet het over de bedden en het vloer en opent de patrijspoorten aan alle kanten. Daarna neemt hij een lapje stof mee naar de trap waar hij, nog altijd onzichtbaar, deze weet te ontsteken. Hij laat de vlammende lap stof op de olieplas vallen en maakt dat hij snel wegkomt. Een ware vuurzee ontstaat binnen een mum van tijd benedendeks en zodra deze ontdekt wordt is het eigenlijk al te laat.
*************************************************************************
Bohairic, ook onzichtbaar en wel beschermd met spreuken, vliegt naar het eerste schip met een blokje hout in zijn handen. Door middel van een klein spreukje maakt hij deze vast aan de spiegel naast het roer. De schepen van de groep wijzigen van koers en de stuurman op het Runden schip wijzigt zijn koers om ze alsnog te kunnen onderscheppen. Hij heeft er wel moeite met dit klusje, dankzij het saboteerwerk van Templeton, maar met behulp van een matroos weet hij toch het roer onder controle te krijgen. Achter het schip drijven de afgebroken stukken ballistapijlen langzaam weg. Bohairic had hier op gewacht en lijmt het andere uiteinde van zijn blok hout met een tweede spreuk. Het roer zit nu compleet op slot en het schip kan alleen in brede cirkels varen! Wanneer hij de scheldwoorden en vloeken van onbegrip hoort van de stuurman vliegt hij snel weer naar boven waar hij rustig wacht om deel twee van het plan uit te voeren.
Het teken waar hij op wacht is in ieder geval duidelijk! Sheler, compleet met lumineus harnas, stekelachtige huid en enorme vleugels van puur vuur stijgt op van de Wyvern en vliegt op het Rundeen schip af. De bemanning kan alleen in schok toekijken naar het demoonachtige figuur wat op hen afkomt.
“Allemachtig!”
“Bane’s ballen!”
“Oh shit!”
“Wat krijgen we nou? Ik zei al dat het verdacht was… hoorde je mij niet zeggen dat het geen goed idee was?”
“Wat IS dat? Een demoon? Een engel? Één van de Kapiteinen?”
“Nee – het is geen Kraken schip… toch?”
De stuurman, die de schipper lijkt te zijn, roept commando’s uit,
“Maak klaar voor de aanval! Zijn die verdomde ballista’s niet klaar? Stelletje hufters! Ik maak jullie zelf af!”
Bohairic schat de afstand in van Sheler haar aankomst en wanneer de bemanning bijna helemaal aan de boeg staat, kruisbogen klaar om te schieten, valt hij zelf aan. Een gloeiende vuurbal verschijnt naast de stuurman en deze weet zich op het laatste moment te redden! Hij kijkt om zich heen en ziet Bohairic zijn hoofd tussen twee zeilen in. Met een grijns van afgunst roept hij naar de boeg!
“Een tweede! Een tovenaar! Achter mij aan bakboord! Schiet hem le…AAARRGGHHHH!!!”
De kolkende bal vuur rolt over de stuurman heen en hij staat meteen in lichterlaaie! Een walm van verbrande vleeslucht komt op Bohairic af en hij vliegt even uit de wind.
Aan de boeg is Sheler aangekomen. Half verblind door de lichtstralen vanuit haar magisch harnas weet geen één van de piraten haar te raken. De piraten van de Rundeen hebben geen idee wat hen te wachten staat. Achter hen schreeuwt hun baas die levend verbrandt, en voor hen komt een gloeiende, puntige vorm met klauwen en vleugels van puur vuur! Ze zijn wel in de meerderheid, en overtuigen elkaar dat ze dit aankunnen. Massaal laten ze de kruisbogen vallen en pakken ze de zwaarden die ze met de punten in het dek hebben gestoken … en dan is Sheler er! Niet te zien, niet te raken, en met klauwen die diepe, koude wonden achterlaten. De druïde danst tussen de piraten heen en achter haar laat ze alleen lijken.
*************************************************************************
Aan boord van de Wyvern kijkt Tin-a-Tin door een verrekijker vanuit het kraaiennest. Ze ziet de vuurbal van Bohairic en Sheler haar bloederige aankomst. Ook ziet ze een donkere rookpluim van het andere schip en ze klimt snel weer terug naar beneden.
“Hope, Avner, ik moet jullie teleurstellen. Volgens mij zijn beide schepen al uitgeschakeld!”
Hope vloekt binnensmonds en zegt, “Bah, en ik was echt aan een goeie workout toe!”
Avner knikt instemmend, “Ik ook! Ik wou heel graag die vuile piraten een lesje leren! Wat ontzettend pech!”
*************************************************************************
Ook Bohairic ziet de rook. Hij kijkt naar de boeg, grimast simpathetisch naar wat er met de piraten gebeurt, en vliegt naar het tweede schip toe. Het is hem meteen duidelijk dat waar er rook is, er ook vuur te vinden is. Tien boze piraten dobberen in een roeiboot naast een schip dat op een brandstapel lijkt!
“Geef je over of ik vuurbal jullie de diepte in! Jullie hebben de verkeerde schepen uitgekozen vandaag.”
De Rundeen protesteren even maar zijn eigenlijk iets te verslagen om het met overtuiging te doen. Hun verhalen over belastingscontrole slaan nergens op, ze zijn geen één intellectueel in staat om van Bohairic een discussie te winnen, en mopperend gooien ze hun wapens de zee in.
“Geef mij één reden waarom ik jullie niet moet afmaken” zegt Bohairic.
De Rundeen denken hard na.
“Eum … Alstublieft?”
Bohairic kijkt ze na voor magie en merkt slechts één potion in het schip. Niet eens de moeite waard om het op te eisen! Een tweede detectieronde laat wel blijken dat ze allemaal door en door slechteriken zijn, met bloed aan hun gewetens en erger. Ze smeken om naar het andere schip te mogen, want anders worden ze vermoord. Ze mogen niet terug zonder buit, en als ze ook hun schepen kwijt zijn zal Bohairic hun dood aan zijn geweten hebben.
Helaas heeft deze poging tot morele chantage ook geen nut.
“Jullie leven nog – wees blij. Daar ligt de kust…” Bohairic wijst naar het zuiden toe, “en als jullie over tien minuten nog steeds binnen vuurbalbereik zijn wordt het zwemmen… voor de overlevenden.”
Roeispanen en handen gaan het water in en de Rundeen kiezen het hazenpad.
*************************************************************************
Het andere schip, de Nachthaai, valt wel te redden. Templeton komt aan boord en begint met het op zee begraven van de Rundeen. Binnen een paar minuten heeft het in rondjes varend schip een rood kielzog, waar de piraten van de Rundeen door zijn naamgenoten worden verorberd.
Hope en Tin komen aan bord om te helpen met het schoonmaken en doorzoeken van de slaapvertrekken. Hope heeft iets met emmers water en vindt blijkbaar rust in het wegspoelen van bloed en darmen. Ook op dit schip is er niet veel buit te vinden – de reden waarom ze aangevallen werden, dus. Drie potions worden gevonden, maar de echte buit blijkt de twee ballista’s te zijn!
Templeton zwemt snel terug naar de Wyvern en haalt de tweelingdwergen, Dorent en Morlond Mitger, op. Deze ingenieurs gaan snel aan de slag met het ontmantelen van de ballista’s en deze worden overgebracht naar de Wyvern. De stok wat tussen het roer en het schip vastgelijmd zit wordt er uitgezaagd en een kleine bemanning vanuit de Wyvern en de Nixie neemt het schip in handen. Net op tijd ook, want het begint steeds harder te regenen.
*************************************************************************
|
|
10 Eleasis 1375
De volgende ochtend, vies en mistig, brengt nieuwe zorgen. Het valt snel op dat Pater Feres zich niet aan zijn routine houdt, en Bohairic roept meteen hulp in. Hope, die net sliep, moet weer uit bed en Templeton moet hem wakker maken. Tin en Sheler lopen met Bohairic naar het slaapvertrek van Feres en ontdekken dat de priester ziek is … of lijkt.
Sheler en Bohairic kijken elkaar aan en gaan aan de slag. De priester heeft een hoge koorts en ligt op zijn rug. De dekens zijn helemaal bezweet en hij houdt ze vast bij zijn nek terwijl hij op zijn rug ligt te mompelen. Geen woorden, alleen zachte uitingen van pijn komen uit zijn rode gezicht. Samen halen de twee zijn dekens weg om hem beter te zien en het kost de kracht van ze allebei om de dekens uit zijn handen te trekken. Zijn lijf is helemaal rood en zijn buik lijkt opgezwollen. Een trilling gaat door hem heen en zijn buik … groeit!
“Hij lijkt wel… zwanger!” zegt Tin-a-Tin, lachend.
“Oh shit!” Bohairic wordt met de seconde bleker.
“Zou het …?” Sheler bijt aan haar lip.
“Lijkt mij wel... ik bedoel, ik heb er wel over gelezen en zo moet het eruit zien. Shit! We moeten snel zijn! Tin – haal jij de jongens en zorg dat ze klaar zijn om te vechten! En ontruim het dek! Waar zijn al die matrozen? Ze zijn er nooit wanneer er iets aan de hand is!”
Templeton komt snel aanrennen, met Hope achter hem.
“Wat is er nu met die priester?” zegt Templeton.
“We hadden hem al lang moeten afmaken.” zegt Hope.
“We moeten hem boven krijgen, snel! Dekens en al, maakt mij niet uit! Er zit een demon in hem, of er komt één aan, of om precies te zijn… ik vertel je later wel! Eerst naar boven. Actie, jongens!”
*************************************************************************
Het dek wordt ontruimd van passagiers en matrozen, en de groep verzameld zich in een cirkel om de trillende priester heen. Hij ligt naakt op zijn dekens, zijn buik rood, de bult zo groot als een watermeloen op zijn buik.
Bohairic tilt zijn hand en iedereen valt stil. Hij trekt zijn wenkbrauwen omhoog en glimlacht.
“Netjes!”
“Wen er niet aan, zeg maar wat we moeten meppen!” zegt Hope.
“Oké, het zit zo. Denk ik. Denken we…”
Sheler houdt de buik in de gaten en legt scherpe mesjes klaar op de deken terwijl Bohairic praat.
“Een week geleden – dus waarschijnlijk bij die Tempel in Port Nyanzaru, is die priester geïnfecteerd geraakt door een soort demonachtige wezen, een slaad. Het zijn gemene, chaotische wezens met grote klauwen en tanden. Er zat een soort ei in hem en dat ei heeft een soort astral verbinding gelegd met waar zij vandaan komen. Het lijkt nu bijna tijd, en straks komt zo’n slaad, een volwassene, uit onze heilige Vader hier. En als het eruit komt overleeft hij het echt niet – die dingen zijn een voet of acht lang!”
Sheler verteld Pater Feres dat ze snel moeten opereren, en dat ze hem vast gaan zetten met magie. Ze verstijft zijn lichaam met een spreuk, maak hem sterker om de operatie beter te kunnen doorstaan, en legt een aantal beschermspreuken op hem. Bohairic maakt zich klaar om de operatie uit te voeren met spreuken om zijn handen vaardig hun werk te laten doen en om zijn ogen wat scherper te maken. Met een klein mesje voor het snijden van leer uit zijn boekbinding gereedschapsdoos klaar in zijn rechterhand legt hij zijn linkerhand op de hete buik van de priester.
Tin-a-Tin verdwijnt, Templeton houdt beide schilden voor zich en maakt zich klaar om vóór Bohairic te springen. Hope maakt een paar cirkels over zijn hoofd met zijn reusachtige bijl.
“Klaar!”
Bohairic snijdt in het vlees van de priester en voelt voor iets wat een ei kon zijn. Hij vindt eerst alleen een warm gebied, een soort hete luchtbel.
“Ik moet dieper proberen!”
Sheler stuurt genezende energieën de priester in, want het mesje van Bohairic snijdt steeds diepen in zijn buik en de tovenaar kan het niet vermijden om schade te doen voordat hij het ei vindt. Gelukkig houdt het spreukje van Sheler de priester stil; hij kan niet eens zijn lippen bewegen om te gillen.
“Wacht eens – dit moet het zijn! Gadver! Het voelt als een warme boomstam!”
Bohairic trekt zijn hand langzaam uit Pater Feres, snijdt de wond nog breder open, en laat het mesje vallen. Hij rolt zijn linkermouw ook op en gaat met beide handen in de priester zoeken. Van buiten lijkt het alsof hij onder het dek zit te graven – hij gaat tot zijn schouders de priester in en begint aan iets te trekken. Langzaam komt hij weer omhoog en wanneer hij zijn handen uit de buik van Pater Feres haalt, heeft hij een bloederig, leerachtig ei vast. Het ei trilt in zijn handen en hij gooit het op het dek! Het landt met een harde bonk, alsof het een kokosnoot was, en de bijl van Hope hakt het in tweeën!
De stoere Forsaker kijkt naar de twee bloederige eihelften, en naar de bijna door midden gesneden priester die verstijft in een rode plas ligt. Hij kijkt ook naar de in bloed doordrenkte gewaden Sheler en Timothy, die allebei Feres proberen te redden met spreuken en verband.
“Was dat het?”
*************************************************************************
|
|
|
| Plaats de muis boven het | | om detail informatie te zien. |
|
|
| Gepost door Jeff op 19 juni 2008 om 12:43 uur. |
| Reacties van bezoekers (66 reacties) |
 Tuning
:-D ! (niemand die dit snapt?)
Gepost op 19 juni 2008 om 13:53. |
 Jacco
zwanger
Gepost op 19 juni 2008 om 15:56. |
 Johan
Nope. Geen XP. Snap ik niet. :-)
Gepost op 19 juni 2008 om 16:05. |
 Jeff
Je kunt de PHB lezen, maar 15 woordjes van mij...
Gepost op 19 juni 2008 om 16:46. |
Tuning
Op verzoek een (vakantie) planning toegevoegd.
Zo kunnen we zien wanneer we helaas een avondje over moeten slaan :-(
Gepost op 19 juni 2008 om 21:21. |
Tuning
a good offense...
Snaptienuwel? +1000XP? ;-)
Gepost op 19 juni 2008 om 21:24. |
Tuning
Hmm.... hoeveel gevoel voor humor heeft een evil dm eigenlijk ? :-D
Gepost op 19 juni 2008 om 21:46. |
Jacco
Hey Jeff , ik heb het hem uitgelegt..bonus xp?
*bluffcheck*
Gepost op 19 juni 2008 om 21:46. |
Jeff
En ik las het eerst op de RSS feed en dacht - Hendrik snapt het. Maar nu.....
Gepost op 19 juni 2008 om 22:33. |
Jeff
Hey, Hendrik ... ik had Jacco eerst een halve xp gegeven maar dat verscheen niet. Heb ik de site gebroken of wordt er op halfjes gecontroleerd? ;)
Gepost op 19 juni 2008 om 22:38. |
|
|
|
|
 |
Famous last words |
|
|
|
| I swing the Toxic Avenger's mop at the grenade so I can bat it across the room at the aliens...Wait! Isn't that grenade Contact Fused ??? |
| |
 |
Agenda |
|
|
Er is geen speeldatum voor deze campagne
 |
Campagne Top 10 |
|
|
|
Populaire lokaties |
|
|
|
 |
Grou
76x gespeeld |
|
 |
St. Anna
16x gespeeld |
|
 |
Wytgaard
11x gespeeld |
|
 |
Leeuwarden
5x gespeeld |
|
 |
Grou & St. Anne
1x gespeeld |
|
| |
|
Overzicht gebruikers |
|
|
|
| Klik hier als je een overzicht van alle geregistreerde gebruikers wilt zien. |
|
 |
| |
|
