 |
Inhoud Storybook |
|
|
 |
Login |
|
|
 |
Registratie |
|
|
| Wil je ook zelf nieuws-berichten, sage advice tips, forum berichten en nog veel meer kunnen
achterlaten op deze site? Vraag dan hier een useraccount aan. |
|
 |
|
HOMEPAGE | SAVAGE TIDE ADVENTURE PATH | HOOFDSTUK 1: THERE IS NO HONOUR
| Even pauzeren, heren | Gespeeld bij/in Grou op 5 sep 2007 |
|
| (reacties) |
 Tin-a-Tin bekijkt de deur voor haar. De deurpost heeft een stuk metaal opgeplakt dat de deur klemt en geluid maakt. Ook deze deuren hebben geen sleutel in vast ook niet nuttig in een dievengilde. Ze wappert even dat iedereen weer helemaal stil moet zijn. Hope en Templeton zorgen dat hun uitrusting niet kraakt of piept, Bohairic doet zijn boek zachtjes dicht, Sheler was al stil. Tin-a-Tin luistert aandachtig en duwt de deur langzaam open. De kamer ruikt naar hond en op de vloer liggen stro, vieze dekens en gekauwde kluiven. Van honden is er geen spoor, gelukkig.
Ze lopen zo stil mogelijk verder door de bakstenen tunnels. Om de hoek reikt nog een lange gang uit, ook leeg. Hier is het minder vochtig en de kleine, lichtgevende stenen zorgen dat het niet helemaal donker is. Links om de hoek is er alweer een stevige houten deur en ook deze staat op een kier. Er wordt gesust en geluisterd en deze deur gaat open. Binnen treffen ze een soort lounge de muren van wat waarschijnlijk een dichtgetimmerde kelder is zijn droog en hebben zelfs een ouwe laag verf op. Bij n muur staat een bankje met een koffietafel ervoor. Daarnaast staan een paar houten stoelen. Links van de deur staat nog een deur en deze wordt snel onderzocht. Achter deze deur is een slaapkamer met een stapelbed en een royaler bed. Ook hier is niemand te vinden.
Bohairic duwt zijn hand onder de lakens.
Koud, fluistert hij.
Tin-a-Tin gaat op haar knien en onderzoekt het bed.
Kijk!
Van onder de matras haalt ze een bos papieren met aantekeningen op, allemaal boos doorgekrast.
Roper, draak, ettin dit zijn die beesten van de combinatie! Vanthus was hier!
Ze bijt aan haar lip en grijpt haar zwaard totdat haar knokkels wit worden. Sheler pakt haar schouder en ze is meteen terug.
Verder kijken dan maar?
Templeton is het dichtst bij de deur en kruipt als eerst naar buiten. Het valt niet mee om geen geluid te maken als je twee schilden met scherpen vast houdt maar het lukt weer aardig wel. De party volgt de gang verder en merken dat het na een meter of twintig een T wordt. Halverwege aan de linkerkant is een deur, en rechts een passage. Iedereen stopt voor deze en Tin-a-Tin gaat weer op onderzoek. Hope blijkt zich te vervelen en loopt langzaam verder de gang op. Al snel heeft hij weer een deur gevonden en hij kijkt voorzichtig naar binnen.
Het pijltje raakt hem in de nek, hard. Gelukkig is het daar een en al spiermassa want dit alleen redt zijn leven. Seconden later voelt hij beroerd gif! De golven van misselijkheid passeren snel en zonder verdere gevolgen en van de kamer komt een geschreeuw:
INDRINGERS!
Het woord wordt steeds weer geroepen, en van steeds verder weg. Ergens begint een hond te blaffen. Deuren knallen dicht van dieper in het complex en de deur wordt opengetrokken. Voor zich ziet Hope vijf mannen met handkruisbogen en ze schieten allemaal meteen op hem af! Vier kaatsen van zijn bijl af of raken de deurpost naast zijn gezicht. De laatste is weer raak en doet ook veel pijn! Alweer moet hij de misselijkheid onderdrukken. Links van hem zit nog steeds een dief, deze op n knie diegene die hem al heeft geraakt!
Met een brul haalt Hope zijn bijl omhoog en wanneer deze weer valt is het diep in de nek van de dief. Het wrede gezicht van de man verandert in een oogwenk met de realisatie dat dit geen normale indringer is. Zo veel kracht zat er in zijn eerste slag dat de bijl door blijft klieven. Met een vreselijk geluid, alsof iemand op droge takken staat, barst de bijl uit de ribben van de levenloze dief. Het laat een bloederige spoor in de lucht achter en raast op een andere dief achter de deur. Hope had het niet bewust door dat hij deze had gezien, alsof zijn ogen eerst zijn spieren hadden ingelicht. De dief had net de deur opengetrokken en hij duwt het razendsnel weer weg! De bijl hamert de deur in, recht voor de ogen van de dief. Verstijft van angst kijkt hij toe terwijl Hope zijn bijl van de hout losrukt. De barbaar begint te grommen, zijn woedend gezicht in donker contrast met de bleke dief.
"Jij sterft. Nu!"
Ver achter Hope kijkt Templeton omhoog.
Wat in ?
Hij zet zijn puntige schilden in een aanvalspositie en rent achter Hope aan. Tin-a-Tin, die net een interessant knopje had gevonden, haalt haar blik van de muur weg en pakt haar zwaard vast. Ook zij rent richting het geluid, met Sheler niet ver achter. Bij de vork in de weg gaat ze linksaf, om achter Hope zijn aanvallers uit te komen, maar dit blijkt geen goed idee. Vr haar in de gang staat een grote, zwarte wolf. Met schouders al vier voet van de grond af kijkt het op de kleine halflings neer. Kwijl druipt van zijn lange muil en zijn enorme klauwen schrapen tegen de stenen wanneer het begint te rennen. Tin-a-Tin zet zich schrap als het beest op haar af komt, maar toch moet ze bijna wegrennen wanneer het begint te schreeuwen! Tussen de tanden van de wolf komt een woord uit!
CHARGE!
Niet de snelste in zulke situaties, Bohairic is nog steeds bezig met een heel interessant hoofdstuk van zijn boek. Voorzichtig bergt hij het boek in zijn tas op en pakt hij een wand, al lopend naar het gevecht. Hij moet steeds zijn ogen open en dichtknijpen om ver genoeg te zien maar krijgt nog geen vijanden in het vizier.
In de kamer, die een grote slaapplaats blijkt te zijn, laten de dieven hun kruisbogen vallen. n voor n halen ze rapiers te voorschijn en lopen ze op Hope af. Hope hakt op de dief achter de deur in en ook deze valt bloedend op de grond. Hij hoort iets achter zich en stapt opzij. Natte haar vliegt hem voorbij en Templeton raast de kamer in, met twee schilden omhoog. Op elk staat een grote spies gemonteerd en deze gaan op n van de dieven in. Zwaargewond wordt de dief naar achteren gesmeten, maar zijn vrienden weten hem rechtop te houden. De dieven vallen aan.
Achter Tin-a-Tin maakt Sheler zich klaar. Ze rent met volle snelheid op de rug van Tin-a-Tin af en springt de lucht in! Met een elegante zwanenduik vliegt ze over zowel Tin-a-Tin als de wolf heen, net aan het plafond. De hongerige muil snauwt toe maar kan haar niet pakken. Tin-a-Tin maakt gebruik van de afleiding om een stapje achteruit te zetten en een spreuk op de wolf te gebruiken. Deze schudt de slaperige neigingen van zich af en valt Tin weer aan. De grote muil bijt hard op haar been in en Tin schreeuwt van de pijn terwijl ze van haar voeten wordt gesleurd. De wolf kijkt naar beneden als ze probeert achteruit te kruipen. Haar bloed druipt van de tanden af en het likt het weer af.
Lekker!
Sheler grijpt haar kans en probeert van het wolfbeest een vriendje te maken. Helaas werkt haar spreukje niet het is geen normale dier! Tin springt weer omhoog en gooit met een pijl maar veel schade doet het niet.
In de kamer vallen de dieven aan.
Dit krijg je als je onze basis binnenvallen!
Jullie komen hier niet levend weg!
De dieven vallen massaal Hope aan en hij krijgt meer wonden was hij niet zo opgefokt zou hij nu al op de grond liggen! Hij haalt weer uit en maakt nog een dief van kant, en nogmaals weet hij een tweede dief te raken met dezelfde aanval. Zijn verwondingen baren hem wel zorgen en hij geeft Templeton een seintje. Terwijl Hope richting de deur stapt dekt de Genasi zijn aftocht met zijn scherpe schilden. De wrede spiesen raken een dief in de nek en hij valt op de grond met een gil. Wanhopig probeert hij de bloed te stelpen maar tevergeefs. De vloer en bedden rondom de deur zijn doorweekt met bloed en de Genasi glijdt bijna uit. Op het laatste moment weet hij de beweging te gebruiken als valstrik en een dief die dacht een kans te hebben krijgt onverwachts het andere schild in zijn borst. Ook deze gaat gillend op de grond liggend en raakt snel bewusteloos, zijn armen om zijn buik.
Het gevecht is slechts twintig seconden aan het gaan en Bohairic heeft nu pas de deur bereikt. Hij kijkt naar de resterende dieven, naar de bloed, en naar Hope. Een dief die voor Templeton staat schreeuwt in pijn wanneer een vuurbal achter zijn hielen verschijnt! De barbaar moet een stapje terug nemen vanwege de hitte en de dief hapt radeloos naar lucht terwijl zijn onderlijf kookt. Hij wordt uit zijn lijden verlost wanneer de punt van een schildspies zijn keel opent. Bloedspetters vallen op de vuurbal en de kamer ruikt naar grilvlees.
De dieven zijn allemaal dood, maar buiten de kamer horen ze Tin-a-Tin die weer om hulp schreeuwt. Bohairic stapt voorzichtig over de lijken heen en loopt naar een open deur achter in de kamer, zijn vuurbal bereidt de weg voor hem voor en laat een zwarte, rokende streep op de vloer achter.
Tin-a-Tin lijdt ook aan bloedverlies en voelt zich misselijk. Het beest had haar flink te pakken genomen. Ze ziet Hope naast haar en voelt meteen opgelucht. Hij had ook flink wat klappen gehad, dacht ze, maar hij kon het wel aan. Meer vlees aan die botten dan aan tien halflings! Ze laat het aan hem en Sheler over en rent terug de gang op. Ze kijkt over haar schouder en ziet dat Templeton naast Hope staat.
Dat komt wel goed AAAARRRRGGGHHHH!
De pijl slaat op haar borst in en slingert haar tegen de muur! Meteen voelt ze kotsmisselijk maar ze weet dat wel te onderdrukken. In de dichte deur tegenover ziet ze een raampje met daarachter een glimlachende man. Hij begint zijn kruisboog te herladen en Tin neemt haar kans. Ze hinkt snel terug naar de grote jongens.
De jongens hebben de handen vol met een grote wolf die ze steeds vertelt dat ze dood gaan. Hier hebben ze niks aan, en terwijl Templeton het afleidt hakt Hope op het beest in. Het kan dit wel aan en het bijt Templeton in de enkel. Hij blijkt wat sterker dan Tin-a-Tin en laat zich niet onderuit halen. Hij valt weer aan met beide schilden en het beest jankt wanneer het onverwachts een dolk in de reet krijgt van Bohairic. Zijn vuurbal kon hij niet door Sheler laten rollen en mij moest improviseren! Hope ziet zijn kans en het gejank van het beest houdt plotseling op wanneer hij het hoofd eraf hakt!
In de kamer ziet Tin-a-Tin wat toverdrankjes aan de riemen van de dode dieven hangen. Ze waagt een gokje en drinkt n op. Gelukkig treft ze en proeft ze meteen de zoete goedheid van een genezend drankje.
Sheler onderzoekt even het hondje maar die is echt niet te redden. Haar natuurlijke curiositeit laat ze niet onderdrukken en ze kijkt in een nog open deurgang. Grote vaten in een rij in een donkere kamer! Een opscheplepel! Ze haalt het deksel van de eerste vat en de geur van alcohol vult de kleine ruimte. Rum!
Terwijl Tin-a-Tin zich geneest gaan de jongens op zoek naar haar aanvaller. Bij de gat in de deur wordt er snel gediscussieerd.
Heeft iemand een fakkel? vraagt Bohairic.
Misschien als ik even langs de mijmert Templeton.
Heeft iemand misschien een fakkel? vraagt Bohairic, harder.
Als jij het schild voor het gatje houdt kan ik onder de zegt Hope.
Heeft niemand hier een fakkel? moppert Bohairic, Luistert iemand berhaupt naar mij?
Hij pakt een fakkel uit zijn eigen tas en tovert het in vlammen met een cantrip. Hij stapt op de deur af, alert voor pijlen. Een fles komt door het raampje, breekt op de grond en barst meteen in vlammen uit vloeibaar vuur!
Sterke spul! Sheler spuugt de rum uit en schud haar hoofd.
Fire in the hole!
Bohairic negeert de brand om zich heen en slingert de fakkel door het gat heen. Hij concentreert en roept iets meteen komt er een knal van achter de deur en vanbinnen wordt het ongelofelijk licht. Een felle kleurrijke licht straalt snel uit het gatje en dooft net zo snel.
Ik ben blind!
Ik ook! Klootzakken!
Twee van die eikels, dus. Hope schopt tegen de deur maar het weigert te openen. Templeton schudt zijn hoofd en steekt zijn arm door het gat.
Aha! Hij trekt aan iets en de deur opent meteen. Een pijl vliegt langs zijn oor en doorboort de muur achter hem.
Mazzel dat die jongens blind zijn had ik bijna een gat in mijn keel van hier tot Waterdeep! Een bleke Hope stormt binnen en houwt de eerste dief neer. Kijkend om zich heen ziet hij een kleine kamer met een tweede deur, ook op slot maar van deze kant. Templeton heeft inmiddels zijn schilden weer gepakt en de vlijmscherpe punten laten hun tekens achter in de laatste dief. De eerste steekt hij in de buik van de schurk, en de tweede opent hem van keel tot voorhoofd. Met een schreeuw valt hij terug, zijn hoofd bijna in tween! Templeton en Hope scheuren lappen uit de jassen van de dieven en maken hun wapens schoon. Terwijl hij op de grond knielt, ziet de Genasi dat ook deze dieven potions bij zich hebben. In de tas met ze!
In de slaapkamer heeft Sheler een nog steeds levende dief gevonden en ze probeert zijn bloeding te stelpen. Al snel begint hij rare, gorgelende geluiden te maken haar stok is onder haar gevallen en met haar gewicht erop heeft ze zijn keel dichtgeknepen! Ze herstelt de fout en gaat aan de slag met verband, en daarna met touw.
In de gang hoort ze metaal tegen steen. Ze pakt haar stok en rent naar de gang; Hope lijkt plotseling kleiner, en heel erg moe. Hij bloedt van zijn nek, zijn arm, zijn zij en zijn been. Zijn laarzen zijn rood van al het bloed en zijn bijl ligt op de grond. De barbaar heeft de deurpost in n hand vast en lijkt een beetje door door zijn knien gezakt.
Zo kan ik niet verder, jongens. Nog n klap, en ik ben er geweest!
Ze proberen ze hem te overhalen een potion te drinken, maar tevergeefs.
Ik wil alleen naar de Tempel van Tempus.
Dat red je niet alleen! zegt Templeton, Ik ga met je mee door de grachten. Kunnen jullie je even verstoppen? We zullen zo snel mogelijk terug zijn. Dan pakken we de rest aan.
Tot de grote verbazing van Bohairic en de halflings lopen de jongens terug de gang op.
Nou, zo moet het dan.
Ze halen de rumvaten op en rollen ze naar de kleine slaapkamer. Daarna halen ze de bewusteloze dief op en nemen ze hem ook mee. Sheler pakt haar stok en loopt naar buiten, waar ze achter een vat kruipt; haar tengere lichaam kan ze bijna helemaal achter het vat verstoppen.
Zonder de grote jongens lijkt het opeen veel stiller, en donkerder. Tin pakt een potion en duwt het tussen de lippen van de bewusteloze dief. Opeens krijgt zijn bleek gezicht weer kleur, en zijn ogen openen.
Wat zijn jullie dom, fluistert hij, De Lotus zal je vermorzelen!
Hij kijkt ze woest aan en Tin-a-Tin stapt naar voren.
Idioot! zegt ze, Wij kwamen solliciteren jullie begon met schieten!
Hij haalt iets op van diep in zijn keel en spuugt een bloederige massa op haar jas. Bliksemsnel leunt Tin naar voren, woest, en pakt hem bij de keel.
Doe dat weer en je bent dood! Dood!
Jullie zijn dood, kreng! Je weet het gewoon nog niet!
Tin wordt heel stil en dan begint ze zachtjes te praten. Ze beschrijft hoe het is te verdrinken en dat er veel water enkele meters verderop ligt. Toch blijft hij niet onder de indruk.
Verdrinken? Is dat alles waar je mee op kunt komen? Watjes! Ik hoop alleen dat ik erbij ben wanneer de Lotus jullie pakt! Ik hoop
Zijn ogen vliegen open! Tin heeft van ergens een mes gepakt en ze steekt het in zijn zij.
Watje? Das voor mijn vader!
Ze wordt naar achteren gerukt en Bohairic inspecteert de schade.
Dat doe je toch niet! roept hij, terwijl hij de bloed stelpt en de wond oplapt. Gekke halfling! Wij staan aan de goeie kant!
De tovenaar begint Tin-a-Tin precies uit te leggen wat hij wel of niet toepasselijk vindt bij voor dienaars in dienst bij een adelfamilie, voor avonturiers die een verschil proberen te maken, die tegen criminelen vechten, die anders zijn dan gemene, kwade moordenaars zoals Vanthus en
In de gang klikt Sheler met haar vingers.
Tin-a-Tin glipt meteen naar buiten, waar ze in de schaduwen verdwijnt. Een pijl steekt uit het vat voor de drude en in de gang staan drie alerte dieven. Ze schieten weer en vallen stil aan.
Sheler kijkt omhoog en zwaait. De eerste dief knijpt zijn ogen dicht wanneer er een flits voor zijn gezicht afgaat. Alle drie schieten weer op Sheler, maar ze bukt weer achter het vat. In de kamer heeft Bohairic een verband in de mond van de dief geduwt, een wand gepakt en magische bescherming aangevraagd.
Protego!
Hij loopt naar de deur, ziet Tin en knipoogt. Tin kijkt boos terug, en wurmt dieper de schaduwen in.
De dieven hebben hun wapens vast maar Sheler is ze voor. Ze deelt een klap uit met haar stok en de eerste dief moet de muur pakken om zijn evenwicht te houden. Een pijl verschijnt in zijn schouder en hij valt op de grond. Tin-a-Tin roept iets, blij. Bohairic lost een spreuk op de derde dief af en deze zakt in elkaar, zijn handen om zijn bloedende oren. De laatste kijkt om zich heen, woedend, en haalt uit.
Argh! Zijn rapier zinkt diep in Sheler dr linkerarm, en ze kan een gil niet inhouden wanneer hij het een gemene draai geeft. Zijn grijns verdwijnt in een rode mist wanneer ze haar stok zijn kaak vermorzelt! Bloed kotst uit zijn mond als hij op de grond wordt gesmeten, volkomen bewusteloos.
Ik heb twee handen, dief! spuugt de kleine drude.
Minuten laten liggen alle drie vastgebonden op het bed, naast hun maat.
In de gang horen ze honden blaffen.
Daar zijn ze!
Deze kant op!
Voor de Lotus!
|
|
********************************************************************************
Hope leunt op Templeton, doodmoe en bebloed. Hij is niet helemaal uitgeteld maar nog zon gevecht zou hij niet aan kunnen. Ze lopen samen het warme water in en hij zucht wanneer het zijn gewicht opvangt. Templeton duikt onder de oppervlakte en verdwijnt in een oogwenk terwijl Hope begint te zwemmen. Zijn bijl haalt hem steeds onder en hij worstelt zich steeds weer omhoog en vooruit. De genasi verschijnt weer en fluistert dat de kust veilig is. Half zwemmend en half slepend zorgt hij er voor dat Hope de haven haalt. Ze slaan links af en zwemmen schuin naar de overkant, passeren het garnizoen van de Koopmannen en klimmen uiteindelijk via een ladder de gracht uit.
Ik heb geen idee waar we nu zijn, maat, zegt Hope, de stad ziet er zo anders uit van het water.
Geeft niks, zegt Templeton, we zijn er. Daar is het heiligdom van Helm.
Hoe in de naam van de Grote Gouden Golem heb je het zo makkelijk kunnen vinden? En niks van dat Ik volgde mijn neus gedoe!
Ik volgde mijn kruis. Shakira woont daar tegenover!
Met een knipoog haalt hij Hope omhoog en samen gaan ze richting het klein gebouw. Op de gesloten deur staat een twee meter hoge ijzeren vuist. Een duw krijgt de deur open en ze lopen naar binnen.
Open? Dat was makkelijk! zegt Hope, en dan valt zijn mond open.
Recht voor ze staat een mooie elf in een groen gewaad die op een stok met beide handen leunt. Voor haar staan twee zwaargewonde halflings, allebei met paarse hoeden op. Elk heeft minstens tien dolken ergens op zijn lijf gehangen aan riemen, bandelieren en stekend uit de laarzen! Voor de halflings zit een ridder op de grond, of tenminste, zo lijkt hij wel. Zijn glimmend stalen harnas heeft bloed op het onderarmstuk en de dijbeenbeschermer, en zijn gezicht wat er te zien is - ziet er moe en bleek uit. Vr de ridder, een tovenaar. Vr de tovenaar, nog een ridder, en vr hem drie jonge priesters met het teken van een vuist op hun tabberden.
Nog n? Allemachtig Helm wil ons echt op de proef stellen vanavond!
En het is niet eens weekend! zegt de middelste.
Als we willen slapen vanavond moeten we korting gaan geven op wands! zegt de laatste, half serieus.
Vijf minuten later zijn ze aan de buurt. Achter hen zijn er nog een aantal jonge avonturiers erbij gekomen. Ook zij kijken verbaasd om zich heen. Van het altaar blijft ook commentaar komen.
Hope zijn wonden worden genspecteerd en de acolieten zuchten tegelijk.
Ze hebben jou flink te pakken gekregen, h?
Heb je nooit geleerd om te bukken?
Doet dit pijn?
Hope weet op het laatste moment een gil in te houden. Hij knikt overeenstemmend en kijkt de priester boos aan.
Ja.
Dat verwachtte ik al. Bent u een trouwe dienaar van de Heer Helm dan?
Vast niet lijkt mij meer een Tempus kerel. zegt zijn collega.
Dat wordt dokken. zegt de derde.
Wilt u misschien oneindig trouw aan de Heer Helm zweren?
Vast niet lijkt me niet echt een zweverig typetje.
Das jammer. Ziet er sterk uit.
Hope kijkt ze verbaasd aan en zwijgt. Ze hebben er toch niets aan een antwoord, denkt hij.
Even kijken hoeveel uit mijn wand nodig zal zijn zegt de acoliet.
Wand? zegt Hope. Ik wil geen wand.
Afijn. Het lijkt mij dan ongeveer honderd goudstukken voor de grotere glorie van Helm.
Hope betaalt, blijft glimlachen, en accepteert de genezende spreuken.
Dank u zeer, meneer. En nu moeten we weg. U weet het wel, het kwaad bestrijden en zo. We zijn nu bezig met
Bent U een trouwe dienaar van de Heer Helm? vraagt de priester aan het volgende slachtoffer. Hij blijkt Hope al vergeten te hebben!
********************************************************************************
Drie minuten later staan ze bij een brug. Drieneenhalf minuut later zwemmen ze terug naar de schuilplaats van de dieven. Ze komen omhoog en kijken om zich heen. Niks. Ze zwemmen naar de kant en dan horen ze het; harde, knerpende geluiden.
Ze staan in een halve meter water en twee spinachtige beesten, elk zo groot als een pony, komen op ze af!
|
|
 |
| Plaats de muis boven het | | om detail informatie te zien. |
|
|
| Gepost door Jeff op 6 september 2007 om 11:22 uur. |
| Reacties van bezoekers (68 reacties) |
 Johan
He, waar is de XP gebleven voor het helpen van een gewonde medeparty member. Half dood mee naar de kerk geomen. Hij kon niet meer zwemmen en zou daar nooit levend aankomen. En wat als hij nog wat ongure personen/vissen tegenkwam.
Gepost op 6 september 2007 om 13:10. |
 Jeff
Mocht zoiets bestaan zou het geannuleerd worden door het verlaten van de fysiek zwakste van de partymembers in de thuisbasis van de vijand ;-)
Die bonus xp is meer voor verrassend stoere acties of leuke uitspraken. De party helpen is volkomen normaal :)
Gepost op 6 september 2007 om 13:25. |
 Vulridir Sr
Amen !
Als je nou meteen een paar gallon healing potion mee zou nemen zou het misschien nog anders liggen. Maar ja... dat gaat natuurlijk niet gebeuren. :-)
Gepost op 6 september 2007 om 15:58. |
 Pake
toch vreemd, was ik in een hoekje gaan zitten op een krukje en gekeken naar de battle had ik 300xp meer gehad, alleen om het 'ik was erbij'.....Net als de gasten IN de kamer, bijna niemand heeft ze gezien behalve Templeton en Hope en Bohairic heel even, en toch krijgt ook de rest daar XP voor, vaag hoor. :)
Gepost op 6 september 2007 om 16:22. |
Jeff
Dat is het gevaar van het benoemen en opsplitsen van de xp awards ... en het gevaar van de logica gebruiken met vage regels zoals xp. Helemaal niet in dezelfde lokatie - daar houdt het voor mij op. Je had toen niet kunnen helpen (door bijvoorbeeld met je kruk te gooien). In het hokje was Tin ook aanwezig en Sheler onderweg toen de tweede neerging - de party waren allemaal binnen enkele tientallen meters van elkaar en in gevaar. Was er toen een deur achter het hondje opengegaan had Sheler ze gezien voordat ze gingen hide-en en sneak-en en zo. Ik tel dat gewoon mee in de encounter.
Gepost op 6 september 2007 om 16:35. |
Pake
Nog een paar keer spelen, dan neem ik wel potions mee.... kan ik ze kapot gooien op de grond.
Gepost op 6 september 2007 om 20:19. |
 Jacco
klinkt..... eng.
Gepost op 7 september 2007 om 1:00. |
 Tuning
ach, dat zal dan wel alchemists fire zijn... leuk spul met splash damage ;-)
Gepost op 7 september 2007 om 8:16. |
Vulridir Sr
Burn MF Burn !!!
Hmm ik voel een oud character weer helemaal opkomen...
Ik heb een potje met greek-fire al in de aanslag
Gepost op 7 september 2007 om 11:28. |
Jacco
is alcheists fire magisch dan?
Gepost op 7 september 2007 om 13:26. |
|
|
|
|
 |
Tegeltjeswijsheid |
|
|
|
| Ik wil graag een vette bankrekening en een slank lichaam, momenteel is het omgekeerd. |
| |
 |
Agenda |
|
|
Er is geen speeldatum voor deze campagne
 |
Campagne Top 10 |
|
|
|
Populaire lokaties |
|
|
|
 |
Grou
76x gespeeld |
|
 |
St. Anna
16x gespeeld |
|
 |
Wytgaard
11x gespeeld |
|
 |
Leeuwarden
5x gespeeld |
|
 |
Grou & St. Anne
1x gespeeld |
|
| |
|
Overzicht gebruikers |
|
|
|
| Klik hier als je een overzicht van alle geregistreerde gebruikers wilt zien. |
|
 |
| |
|
