Een paranoiabui heerst voor het slapen gaan, en de dooie Bullywugs worden verstopt onder de struiken. Tin-a-Tin kan het hutje niet terugvinden en de rest giechelen achter de ramen voordat uiteindelijk Bohairic de deur open doet. Wachten worden toegekend, kleding wordt opgehangen om te drogen, pyjama's verschijnen uit de Handy Haversacks en iedereen rust goed uit. Shamanilla droomt over de Rain Serpent en wordt wakker met de kennis dat ze mensen nog beter kan opknappen.

Voordat het hutje verlaten wordt, zorgt Bohairic dat hij Status-spreuken op bijna iedereen cast. Shamanilla acht het toch niet nodig en laat haar spreuk over aan Sam. (Die wat gevoeliger is voor verwondingen).

Het hutje achter hen, de groep loopt terug naar de begraafplaats. Tin-a-Tin wil het huisje daar grondig onderzoeken. Met backup. Het weer werkt mee vandaag, en er is alleen een beetje motregen. Door de sluierbewolking probeert zelfs de zon te schijnen! Sam vliegt onzichtbaar vooruit en is gauw terug, "Meer zombies! Van die snelle met de grote knuppels."

"Okidoki," zegt Sam, "Ik zal ze even barbecueën!"

Bohairic pakt zijn stokje vol Magic Missiles, Tin, Templeton en Shamanilla pakker hun bogen, en Sam opent de aanval van een veilige tweehonderd voet afstand. Drie Fireballs, een dozijn pijlen en tien Magic Missiles later zijn de zombies weer lijken. Een beetje verbrand, maar volledig ongevaarlijk gemaakt.

*******************************************************************************

Het huisje is leeg behalve modderige voetafdrukken van de Bullywugs en twintig-nog-wat kleine flesjes. Bohairic en Shamanilla ruiken aan de flessen en vangen de geur op van een moeras en brak water. Wat dit betekent is een raadsel... of misschien een aanwijzing!

Tin en Sam doorzoeken het huis zonder verder interessante dingen te vinden, maar wanneer Shamanila haar zintuigverscherpende aura aanzet valt Tin-a-Tin toch iets op. Ze geeft een stuk van de modder vloer iets meer aandacht waar er een klein kleurverschil optreedt, en ontdekt een luik!

"Eureka!" zegt Tin.

"Spreek jij Netherese?" vraagt Bohairic.

De kleine halfling opent het luik en vloekt!

"Nou, gelukkig maar - geen val! Ik bedoel... dat voelde ik al aan."

Iedereen bekogelt haar met stinky flesjes, en daarna kijken ze in het gat.

Onder het luik loopt een donkere schacht naar beneden. De bodem is niet te zien, en er komt een vuil luchtje uit de put. De schacht is redelijk groot, bijna vijf voet aan elke zij, en de modder wordt weggedrukt door planken. Een ladder loopt de diepte in, en water sijpelt tussen al de planken en stroomt naar beneden. Bohairic vertrouwt de constructie niet en spendeert een par minuten met één hand aan de bovenste plank. Al krakend veranderen de planken in de schacht van halfvergane hardhout in goed gedroogd hardhout.

Templeton besluit geheel vrijwillig als eerste naar beneden te gaan, en Tin zegt dat ze hem daarheen zal vliegen. Hij ligt op de vloer en ze pakt zijn voeten vast en probeert hem naar de put te krijgen. Helaas komen alleen zijn voeten en knieën omhoog voordat ze beseft dat ze niet meer kan tillen.

"We kunnen wel met een rotvaart naar beneden," stelt Tin voor, maar de Genasi wil er niets van horen. Hij probeert hoofd eerst, dan met één hand aan de ladderen één aan een schild de schacht in te komen, maar dat lukt niet echt. Met een val van minimaal zestig voet en geen idee wat zijn val zal breken besluit hij uiteindelijk om de ladder klassikaal te gebruiken.

[Kleine aanpassing m.b.t. gisteren - ik probeerde vandaag een ladder met één hand af te dalen, en dat viel toch tegen bij het verplaatsen van die ene hand. En dat was een schuine ladder en geen verticale!]

Bohairic vertelt ze dat ze beter op kunnen houden met spelen, anders gaat hij eerst. De eer overwint van de angst, en Templeton gaat naar beneden. Tin-a-Tin vliegt boven hem met een licht, voor de zekerheid.

In de schacht mengt de geur van vers gesneden hout met de geuren van modder, rottend vlees en rottend groente. Het is simpelweg niet bepaald fris daar.

"Het stinkt hier!" roept Tin.

"Het regent al maanden, joh!" beantwoord Shamanilla.

"Sheler had er vast iets moois van gemaakt." zegt Tin.

*******************************************************************************

Templeton komt uiteindelijk onderaan de ladder en bukt om in de kamer te kijken. Links en rechts ziet hij muren, maar de kamer is langer dan hij kan zien. Hij dipt een teen in het water, zonder er een raar gevoel te krijgen, en daalt af totdat hij onderwater is. Het water om hem heen wordt meteen ... dikker... en hij voelt zich tegen de ladder gedrukt. Tegelijk voelt hij zijn spieren verslappen, maar daar kan hij tegen vechten. Het sponsachtig water om hem heen brandt zijn huid en schokgolven doen zijn darmen trillen. Hij voelt gelijk onwel en probeert omhoog te komen. Dat wordt een heel gevecht, maar uiteindelijk weet hij weer omhoog te klimmen.

"Auw! Het water houdt me vast en doet pijn ook!"

Tin wil gelijk kijken, en ze vliegt en rondje tussen het water en het plafond. Een groot tentakel komt uit het water en slikt haar op. Ook zij weet het verlammend effect te trotseren, en de pijn van de trillingen te negeren. Ze kan niet wegkomen en gebruikt de magie op een kledingstuk om vrijelijk te kunnen bewegen. Zo versterkt glipt ze vrij en vliegt ze weer omhoog. Ook Templeton is verder gaan klimmen, maar Shamanilla hangt ook aan de ladder en hij kan niet ver.

"Water elemental!" roept Tin-a-Tin, en Bohairic worstelt met het concept van een water elemental dat zuur afscheidt.

Er wordt hevig gediscussieerd tussen ladderbewoners en Bohairic in het huis boven, en uiteindelijk klimmen of vliegen ze allemaal omhoog. Templeton krijgt ook en Freedom of Movement van Tin, en en Blindsight van Bohairic. De klok tikt met de spreuken en hij daalt snel weer de ladder af. Tin gebruikt ook een Blink om er voor te zorgen dat ze moeilijk te pakken is, en ze vliegt achter de Genasi aan. Shamanilla hangt haar speer aan haar riem en daalt ook naar beneden. Bohairic volgt haar, en Sam houdt wacht boven, onzichtbaar. Hij lijkt een beetje afwezig vanochtend, alsof hij nog niet helemaal wakker is.

Templeton gaat weer het water in en heeft zijn schilden net voor zich wanneer het dikke watergebied op hem af stoomt. Het misschien-een-elemental probeert hem plat te drukken, te verlammen, en gewoon pijn te doen. Door al zijn magische versterking weet hij telkens weer weg te zwemmen, en ondertussen snijdt hij het helemaal aan flarden. Grote, slijmerige slierten vallen langzaam op de modder vloer, terwijl Shamanilla van boven af het geleibeest met haar speer prikt. Bohairic laat zich het water in glijden, en verandert in een mantarog. Het glibberbeest schuifelt naar hem toe en Tin hapt adem. Ze zwemt naar beneden, activeert haar Bracers, en snijdt een lap slijmvlees van het ding af. Templeton gaat helemaal tekeer en binnen de kotste keer ligt er alleen een slijmerige heuvel op de bodem.

*******************************************************************************

Onderzoek van de kamer wijst uit dat er drie deuren zijn, allemaal onder water, waaronder eentje openstaat. Hierdoor is een trap naar boven zichtbaar. Aan de oppervlakte van het water drijven houen tafels en stoelen, en aan de tafel vastgeketend is een dode Olman. Forensisch onderzoek van de slijmresten in het modderig water is lastig, maar Bohairic is niets behalve grondig. Uiteindelijk is hij tevreden met de diagnose, "Fiendish Advanced Amphibious Gelatinous Cube."

Even een snel verhaal typen!

En snel even Sketchuppen

Pssst! Jacco! Tin is 11e level, hoor!

Jakkus Maximus... Geweldig!

Hmmm dat ziet er niet zo fris uit. Maar gelukkig hebben jullie dit als opgeruimd....

Zal hij wel 2 jam-potten in zijn neusgaten moeten drukken ;-)

anders moet ik maar van ring met hem ruilen. Ik heb nog een ring of swimming. ruilen voor die invis sam?