Met de laatste weerstand in de Labyrinttuin opgeruimd, bewonderen de Knoop de hippogriffs en vragen zich af wat ze ermee moeten. Het vermoeden is dat ze de Kathedraal niet zullen overleven, en dat ze misschien ergens anders nuttig kunnen zijn. Kijkend over het Labyrint is het grote, houten feesthal nog altijd zichtbaar. Iedereen vermoedt dat het gemakkelijker is om dit plek te verlaten dan binnen te treden, en de hippogriffs worden verteld dat ze naar buiten moeten, en dan naar het Slot bij de muur. Daar kunnen ze zich bij Einar melden.
Dat geregeld krijgt het Kathedraal de aandacht. Buiten het Labyrint loopt weiland, met daarna een steile berg. Halverwege de berg staat een grote, barok Kathedraal - de Kathedraal van Mitra Verwezenlijkt!
Het lucht is nog steeds donkerrood, vanwege het doven van het tweede Vuur. Het rood licht straalt de kerkruiten binnen, en geeft door aan de dienaren van Mitra dat Asmodeus voor hen komt. Zij maken zich waarschijnlijk klaar voor de strijd.
Vanaf het weiland windt een lange trap - de legendarische duizend treden die elke toekomstige Cleric van Mitra moet maken. Voor de knoop is het de weg naar hun uiteindelijke overname van de Valtaerna Vallei. |
Het Kathedraal zelf is ook een wereldwonder. De voorgevel werd gemaakt door archons, die het hebben versierd met de iconografie van duizend martelaren en heiligen. Allemaal buigen ze voor het onsterfelijk licht van Mitra. De voordeuren zelf zijn natuurlijk dicht, en voor de deuren gloeit een zacht licht. Licere loopt iets dichterbij de voet van de berg, en vraagt zijn graveling om die kant op te concentreren met zijn detect magic. (Het beestje kijkt de hele tijd rond om magische aura's in de gaten te houden, en in de hoop een aanval door een onzichtbare vijand op te merken.) De Graveling zet zijn pruik recht en blijft een tijdje naar voren kijken, voordat het doorgeeft sterke aura's op te hebben gevangen. Nog even en kan het melden dat er aura's van zowel evocation (good) als abjuration aanwezig zijn.
Rook, Rizzen en Licere komen gezamenlijk met een lijst van voor de hand liggende mogelijkheden - forbiddance, consecrate en hallow. Het kan dus pijnlijk zijn om over de drempel te stappen, het zal waarschijnlijk onmogelijk zijn te summonen of de doden te animeren, en alles binnen zal onder andere een permanente en sterke protection van good effect op zich hebben. Ondoden binnen zullen ook extra vatbaar zijn voor channelled positieve energieën. Met het geluk van Asmodeus kunnen ze zelfs aan de sprankelende aura's aflezen dat er niet alleen een hallow effect is, maar dat deze een aangepaste, sterkere variant is.
"Geen dominates dus" moppert Rizzen.
"Geen grote ondoden summonen, makkelijker ondoden turnen... jullie moeten oppassen." zegt Licère tegen Rizzen en Onyx.
"Maakt niet uit," zegt Rook, "We gaan ervoor."
****************************************************
Elke reis begint met een eerste stap, en Rook neemt er eentje. Hij stapt vooruit en krijgt een goudkleurige silhouet wanneer hij de drempel van de eerste trede passeert. Dit flits en verbrandt hem, desondanks zijn Helse achtergrond. Ook Licère krijgt er veel schade van het Forbiddance effect, terwijl Onyx en Hai’A dit beter weten te onderdrukken. Rizzen weet met een Hexbladetrucje de schade geheel te omzeilen, en veegt voor effect wat stof van zijn schouderbladen voordat hij doorloopt.
De gewonden lappen de schade weer op uit Licère zijn negatieve bron en lopen daarna de trap op, achter Rizzen aan. Na een flinke klim naderen ze de Kathedraal. Voor de deuren hangt een gouden gloed en deze reikt zich richting Rizzen uit. Plotseling verschijnt er een grote engel voor hem, met een grote mace in zijn hand, en gouden vleugels op de rug. Bij de deur verschijnen er nog twee van zulke engelen, alleen hebben deze vlammende maces in de hand. Beide wijzen naar de party en er knallen meteen twee heilige explosies! Deze doen niet zo veel pijn, maar het licht verblindt Onyx, Hai’A en de grote zombies! Licère en Rook weten dit te vermijden, en Rizzen staat blijkbaar buiten het effect.
De vampier heeft toch zijn eigen problemen, in de vorm van een acht voet lange Deva. Hij weet de aanvallen van de engel te ontwijken, maar kan het ook niet goed grijpen. Erger nog, zijn harnas en wapens voelen allemaal wat zwaarder, en hij heeft ook een naar gevoel, een soort gemis.
De anderen schieten hem te hulp – maar Licère zijn spectral hand verdwijnt in de buurt van de engel, en de spreuk van Rook werkt helemaal niet. De deva heeft blikbaar een antimagische veld om zich heen! Gelukkig is dit anders bij de andere twee, en wanneer Licère zijn spectral hand weer naast hem verschijnt kan hij met veel plezier een andere engel treiteren. Rook vliegt boven de andere twee engels heen, op zoek naar een goede positie voor een aanval, maar een tweede engel zet een antimagic field aan, precies onder Rook! Hij valt op de grond en beide engelen gaan hem heftig bewerken met hun grote knuppels. Hij roept in Infernal dat hij weg moet en Licère stuurt zijn griffon op een engel af. Het duwt de engel van de klifrand af waardoor Rook wat ruimte krijgt om te kunnen terugtrekken.
Rizzen en de eerste engel blijven worstelen, maar lijken elkaars gelijke te zijn. De spannendste gevecht blijft voor de deuren. Licère had een engel flink pijn gedaan voordat de antimagie actief werd, en Onyx pakt nu zijn kans. Terwijl Rook wegkruipt en de vlijmscherpe snavel van de griffon de aandacht van de engel heeft, weet de kleine gemenerik deze van achteren neer te steken. Flink gewond begint de engel zich om te draaien, maar dan is Hai’A er ook. Zijn vuist verdwijnt in de snede die Onyx achterliet, en komt bloederig naar buiten met iets vitaals vast. De engel zakt in elkaar op het plein. |